Dinsdag 16 augustus stond voor de maandagochtendploeg van SV Delden het jaarlijkse fiets-uitje op het programma. Het elftal super-veteranen had voor dit uitje een prachtige dag uitgekozen, met van begin tot eind een stralend blauwe hemel. De organisatoren Albert en Gerrit hadden bovendien gezorgd voor een vermakelijk programma, waarbij enig technisch malheur de pret geenszins mocht drukken.
Een keer per jaar gaan we bij onze voetbalclub niet vegen, poetsen reclameborden vervangen of troep opruimen , maar gezellig een dag met elkaar fietsen.
Albert ter M. en Gerrit S. hadden voor die dag de koers van fietstocht bepaald. Het weer was geweldig. We kwamen bijeen bij ons clubhuis. We starten met gebak van Janny , maar helaas was de koffie op. Jan K. haalde koffie en dit probleem werd dus soepel opgelost.
Na een klein uurtje gingen we op pad via het Kerkvelder voetpad, Beckum en daarna over het mooie Altena’s voetpad. Ook aan de zuidkant van Delden is prachtige natuur te vinden.
Uiteraard wordt er met enige regelmaat even gestopt , want je staat versteld waarover niet gepraat wordt, onder het motto “gezelligheid kent geen tijd”. De gespreksstof is zeer variabel, gaat niet over moeilijke dingen waar je toch geen grip hebt, maar uiteraard ontbreekt het onderwerp voetbal niet, FC Twente, Heracles en over de mogelijkheden en voorspellingen van de prestaties van onze eigen club SV Delden.
Het eerste fietsprobleem van Jan K. deed zich in Beckum al voor. Zijn zadel ging in een stand staan die het zitten niet bepaald gerieflijk maakte. Dick M. deed zijn uiterste best dit te verhelpen, maar het fietsgenot van Jan was nog steeds soms goed waardeloos.
We kozen een mooie route richting Boekelo. We stopten bij een prachtig punt bij een mooie vijver met waterlelies. Een plek zo mooi, dat zelfs de grootste natuurbarbaar hiervan kan genieten. Aan de rand van deze grote vijver stond een metalen bank met stoelen en een tafel, met een dikke ketting aan elkaar verbonden. Ook in Boekelo is het vertrouwen in de mensheid wat gedaald. Onze “hapjeskoning” koos deze plek uit om zijn culinaire verrichtingen te ontplooien. We kregen gehaktballen, stukjes kaas en elk een haring met uien voorgeschoteld. Het toetje, enkele glaasjes “Mummelman”, was de bekroning! Heel bijzonder die combinatie! De jaloezie van langskomende fietsers was dan ook groot.
We vervolgden onze weg richting Usselo. Maar de pech achtervolgde ons. Weer Jan K. was het slachtoffer, hij kreeg een lekke band … Ondanks onze toch niet geringe technische kennis van enkelen binnen onze groep, die hun uiterste best deden, was herstel van de band niet mogelijk. Wim W. wist dat in Boekelo een echte fietsenmaker was. Dus werd de koers verlegd naar Boekelo. Gerrit H. in “spreidzit” op de bagagedrager. Toch wel handig dat er een verstand heeft van paardrijden.
Terwijl de fietsenmaker het fietszadel en de band herstelde, werden de eerste versnaperingen in het nabijgelegen café al besteld. De caféhouder merkte toen we vertrokken op dat we zo’n gemakkelijke groep geweest waren , omdat we allemaal dezelfde soort drank nuttigden...
We stapten weer op onze e-bikes. Onderweg werd er geroepen dat de hapjes nog niet op waren. We stopten en de laatste versnaperingen werden soldaat gemaakt.
De tocht ging verder naar onze laatste pleisterplaats Restaurant de Zevenster aan de Haaksbergerstraast. Daar aangekomen werden we ontvangen door Jan B. en Wim B. Zij konden helaas niet meefietsen, maar ze wilden wel graag bij ons “diner “aanschuiven. Het bleek een prima keuze. Rond zeven uur fietsten we via Oele Delden weer binnen.
Het was een bijzondere gezellige dag met wat materiaalpech, maar dat kon de pret niet drukken.
Gerrit