Inhoudsopgave
Van de redactie
Mannen, bedankt!
Ter herinnering aan Jan Naafs
Harrie Kornet naar Markelo
René Belt blikt terug
Geef de pen door... (Mark Tuitert)
( Woordzoeker )
( Marc Brinkcate terug naar Delden )
Terugblik seizoen Delden 3
Ken je klassiekers
Gerrit Dijkman 25 jaar leider SV Delden
( Standen en topscores seizoen 2000/2001 )
SV Delden nieuws
Enkelspel met Brian Otten
Oplossing Ken je klassiekers
Van de redactie
Het voetbalseizoen 2000/2001 is al weer ten einde.
Ons eerste elftal kwam aan het eind van het seizoen met de schrik vrij. Gelukkig wisten ze zich te handhaven. We waren de laatste jaren met een kampioenschap en nacompetities ook wel heel erg verwend geraakt.
De vraag komt op: Wie van de selectiespelers heeft het lef op te staan en te zeggen: "Ik ben Harrie, zijn plek is dit seizoen voor mij en ik ga er voor!" En wie van de selectiespelers heeft het lef te zeggen:"Ik schop er dit seizoen tenminste 20 in!" Is that the problem ?
W.V.V. en Reutum degradeerden. Jammer van onze naobers uit Hengevelde, ze hadden toch best een leuk voetballende ploeg. Volgens goed ingelichte Wegdammers zou dit iets te maken hebben met het uitgaanspatroon van sommige selectiespelers. Ik vrees dat W.V.V. geen uitzondering hierin is.
B.W.O. werd kampioen ten koste van het beter voetballende Luctor et Emergo.
Ons tweede elftal behaalde geen in het oogspringende resultaten. Helaas moest onze sympathieke leider/trainer Dick ter Kulve wegens tijdgebrek stoppen. Gelukkig komt hij het korps van scheidsrechters versterken. Dick bedankt!
Het 3e elftal had een moeilijk jaar, maar had geen moeite de teleurstellingen snel te verwerken.
Het 4e deed het prima. Het inburgeringsproces verliep voortreffelijk. Een leuk voetballend elftal . Ook het volgend jaar succes!
Het 5e elftal is wat mij betreft kampioen geworden. Proficiat! Maar de K.N.V.B. dacht er anders over en bracht enkele punten in mindering. Jan Mulder zou zeggen:"Schandalig!"
Bij de jeugd waren geen kampioenen te noteren. Wel bijna… maar ons C-elftal ging de laatste wedstrijd tegen (een versterkt?) O.N. in Almelo de boot in.
In april overleed onze trouwe voetbalvriend Jan Naafs. Jullie lezen in dit blad een "In Memoriam".
In deze uitgave van 'n Möspraot hebben we een gesprek met onze trainer René Belt die naar De Lutte vertrekt. René bedankt voor de fijne samenwerking, ook met de redactie van dit blad. We wensen je veel succes!
Ook nemen we afscheid van Harrie Kornet. Jullie lezen er over in deze uitgave. Harrie het gaat jou en Erica goed in Markelo.
De secretaris doet verslag van de afscheidsavond van René Belt en het leuke optreden van de selectie.
In de rubriek "Geef de pen door" lezen we over de zieleroerselen van Marc Tuitert. Hij had geen moeite iets te schrijven, want wat Marc al niet voor zijn club doet! Daar kunnen we ons petje diep voor afnemen en hij is een voorbeeld voor velen!
Verder kunnen jullie mededelingen en verslagen verwachten van onze jeugdafdeling, o.a. van de prestaties van ons C-elftal en het jaarlijkse C-toernooi.
Uiteraard ontbreken enkele steeds terugkerende items niet, zoals: Topscorers, Ken je Klassiekers en Enkelspel.
Veel leesplezier.
Namens de redactie,
Gerrit Seppenwoolde
Mannen, bedankt!
Mei is de maand van overschrijvingen en dus van afscheid nemen en welkom heten. Afscheid nemen is altijd moeilijk, met name van mensen die veel hebben betekend voor de club en waarmee het ontzettend prettig was om mee te werken.
Dat René Belt de club zou verlaten was al vroeg duidelijk en ook logisch, want 5 jaar als trainer bij dezelfde club werken is uniek. René gaat zijn nieuwe uitdaging aan in De Lutte en wij wensen hem daar veel succes.
Gerrit Marsman neemt het technische roer over. Hij heeft zich de afgelopen maanden al voorbereid op zijn klus bij de SV Delden. Wij hopen dat het klikt tussen trainer en club en dat hij succesvol is, maar bovenal met veel plezier bij onze club kan werken. Binnenkort zullen wij middels dit clubblad nader kennis maken met Gerrit.
Jammer voor SV Delden is natuurlijk het vertrek van Harrie Kornet naar Markelo. Zijn bijdrage is enorm geweest. Altijd gaan voor het resultaat. Van enige verslapping kon bij hem geen sprake zijn. Door zijn geweldige inzet in het veld was hij een voorbeeld voor zijn medespelers en daardoor ontzettend belangrijk voor het team. Zijn standaarduitspraken zoals d'r an en d'r mot wat gebeur'n zullen wij missen. Ook zijn karakteristieke gestamp op de grond na een aanslag op zijn benen is voltooid verleden tijd. Volgens kenner Hans van Laarhoven was dat hartstikke fout, maar toch was Harrie zelden geblesseerd. Er stevig ingaan en altijd de bal proberen te spelen, zonodig met tegenspeler erbij waren handelsmerken van Harrie. Dat Harrie voor zijn nieuwe woonplaats heeft gekozen is zeer begrijpelijk, maar wij weten dat Harrie's hart in Delden ligt en wie weet komt hij ooit terug. Hoe dan ook, Harrie hartstikke bedankt voor alles wat je de SV Delden hebt gegeven.
Enigszins onverwachts was het vertrek van Rogier Gervers naar Barbaros. Rogier is van mening dat een overgang naar de senioren nog een beetje te vroeg komt en denkt in het A1-team van Barbaros, wat in de 1e klasse speelt, te rijpen. Maar Rogier kunnen we volgend seizoen weer begroeten bij onze club, want de SV Delden echt verlaten is er niet bij en zal regelmatig op de Mos verschijnen. 'SV Delden is een te gave club' volgens Rogier.
Niet alleen bij de senioren, maar ook bij de jeugd zal de technische leiding in andere handen liggen. Wolfram Arnthoff neemt het houtje over van Stef Hofman. Stef was voor de SV Delden geen onbekende, want als hoofdtrainer was hij jaren bij onze club actief. Stef's vonk heeft na deze hernieuwde kennismaking blijkbaar niet kunnen overslaan op het team en dat is jammer voor beide partijen. Stef bedankt, aan jouw inzet heeft het niet gelegen.
Ook Henk Scholten in't Hoff verlaat onze club. Een half seizoen heeft Henk ons uit de nood geholpen en jongens van C nog wel het één en ander weten te leren. Henk bedankt en wie weet, want jouw telefoonnummer staat nog steeds in ons boekje.
Jan Vriezekolk
Ter herinnering aan Jan Naafs
Na een ernstige ziekte overleed plotseling onze voetbalvriend Jan Naafs.
Drie jaar geleden kwam de tijding dat Jan aan een ernstige longziekte leed. Gelukkig zagen doktoren in Groesbeek nog mogelijkheden. Jan heeft die laatste drie jaren samen met zijn Willie nog belangrijke dingen mogen meemaken; in de eerste plaats waren dat gebeurtenissen in de kring van zijn naaste familie. Hij vertelde daar ook over dat hij dat zo fijn vond om dat mee te maken. Ook het kampioenschap en de promotie van het eerste elftal naar de vierde klasse was voor hem heel bijzonder.
Zijn liefde voor de voetbalsport begon al op het schoolplein van de lagere school in Deldenerbroek. Later werd hij lid van de S.V.Delden en voetbalde in verschillende elftallen. Bij die club vond hij de vriendschap en de gezelligheid.
Ook na zijn actieve voetbalperiode bleef hij een trouw blauw/geel supporter. Hij moedigde spelers aan, onderhield vriendschappelijke contacten met de trainer, de leiding en de spelers. Na de wedstrijd werd in een gezellige sfeer de wedstrijd uitvoerig geanalyseerd. Daarbij klonk geregeld de luide schaterlach van Jan. Jan was ondanks zijn vele tegenslagen in zijn leven een vriendelijk mens en kon met iedereen goed overweg; dat typeerde zijn fijne karakter.
Eind vorig jaar sloeg de ziekte opnieuw toe. Hij kreeg van de doktoren slechte berichten. Maar ondanks alles probeerde hij zijn leven in de laatste fase zo positief mogelijk in te vullen. Iedereen had daarvoor grote bewondering. Zijn laatste thuiswedstrijd op zondag 8 april tegen D.S.V.D zag hij vanuit de bestuurskamer.
Donderdag 12 april kwam het droevige bericht dat Jan plotseling was overleden. Dat hij ook bij de S.V.Delden een gezien persoon was bleek uit de grote belangstelling tijdens de condoléance en tijdens de uitvaart. We verliezen in hem een goede vriend met een groot hart voor zijn S.V.Delden.
Wij wensen Willie, de kinderen en verdere familieleden veel sterkte toe om dit verlies te dragen.
Namens het bestuur, de leden en supporters van S.V.Delden,
Gerrit Seppenwoolde
Harrie Kornet naar Markelo
De "buffel" geet naor Ma'rkel en dat is voor ons een flinke aderlating. Harrie was het toonbeeld van onverzettelijkheid! Schoffelend, tierend en aanmoedigend probeerde hij zijn strafschopgebied
schoon te houden.
Meestal was hij zo rond het middenveld te vinden. Dat was Harries territorium. En iedereen die probeerde dit gebied binnen te dringen was letterlijk aan de beurt.
Scheidsrechters die hem wat beter kenden, konden dit wel waarderen, want Harrie was in wezen best een faire speler, die altijd voor de bal ging. Soms was hij echter wel eens al te enthousiast met zijn tegenstrever in de weer! Daar stond tegenover dat ook sommige tegenstanders niet bepaald lief tegen onze "Kreyermaat" waren.
Ook het publiek deed wel eens een duit in het zakje. "Scheidsrechter kön ie nich zeen wat den nummer twee al den hel'n wedstried döt! Griep toch eens 'n keer in!" Prompt kreeg Harrie een lel. Hij bleef even liggen, stampte een paar keer met zijn rechter voet op de grond en liep vervolgens door al tierend op zijn medespelers die hij te slap vond spelen... Hans van L. dacht vaak in dit soort situaties dat er flink wat werk aan de winkel was en rende als een haas met zijn verzorgerstas richting Harrie. Echter... Harrie was al weer in "de bene".
Trainer, begeleiding, spelers en supporters zullen hem missen. Markelo kunnen we feliciteren. Immers wie kan zo'n Woutersfiguur niet gebruiken?
Harrie bedankt voor wat je voor de S.V.Delden als 1e elftal speler en als jeugdtrainer gedaan hebt!! We wensen jou en Erica een fijne tijd toe in het andere deel van de Hof van Twente. Misschien zien we je in welke hoedanigheid dan ook op de Mös nog eens terug.
Namens ons allen,
René Belt blikt terug
"Ik heb het hier ontzettend naar mijn zin gehad."
Het was september 1996, toen René Belt bij S.V. Delden kwam. In de jaren die volgden is het hem, als trainer van het eerste elftal, vooral voor de wind gegaan. Het hoogtepunt was het kampioenschap in het jubileumjaar: voor het eerst in de historie promoveerde Delden 1 naar de vierde klasse. Logisch dat René met een goed gevoel terugkijkt op de afgelopen jaren.
Nu, mei 2001, houdt hij het voor gezien bij S.V. Delden. "En het werd wel tijd ook," beaamt René. Samen met 'n Möspraot blikt hij terug op de afgelopen vijf seizoenen: "Vijf jaar is achteraf gezien eigenlijk één jaar te lang geweest. Maar ja, ik had het hier nu eenmaal geweldig naar mijn zin."
door Gerrit Seppenwoolde en Jan Holterman
René, wanneer je als hoofdtrainer aan de slag gaat bij een vereniging, heb je daar een zekere indruk en verwachting van. In hoeverre zijn deze, wat jou betreft, bij S.V. Delden uitgekomen?
René: "Eigenlijk is alles boven verwachting goed uitgepakt. Ik heb me vanaf het begin af aan echt opgenomen gevoeld binnen de vereniging. Dat komt natuurlijk ook voor een deel doordat de prestaties in het eerste jaar meteen al goed waren. We draaiden het hele jaar bovenin mee."
"Naarmate je hier dan een poosje rondloopt, merk je pas echt in wat voor vereniging je terecht bent gekomen. Dat S.V. Delden zó'n hechte club zou zijn, dat had ik niet verwacht. Iedereen kent iedereen - dat is hier dus ècht zo. Ik geloof dat ik wel goed bij de vereniging paste. Ik houd net als iedereen van een geintje op zijn tijd. Maar ik kan ook heel serieus zijn, wanneer dat nodig is."
"Het zal duidelijk zijn dat ik me hier als trainer heel erg thuis heb gevoeld. De opkomst op de trainingen was altijd heel goed. Ik heb niets te klagen gehad over de eerste zeventien, achttien jongens in de selectie. Wel is het heel jammer dat het met het tweede elftal na verloop van tijd wat minder goed is gegaan."
Zou je de afgelopen vijf seizoenen met Delden 1 eens de revue kunnen laten passeren?
René: "Zoals gezegd ging het in het eerste seizoen meteen al prima. We haalden de nacompetitie. Daarin verloren we de eerste wedstrijd met 1-0 - van Saasveldia dat later zou promoveren. Daarna verloren we van Twenthe Goor, met 9-0 maarliefst. Dat was de beruchte wedstrijd, zeg maar…"
"Het tweede seizoen, 1997-1998, was het kroonjaar. Het jaar van het 75-jarig jubileum, van het kampioenschap en de promotie. Daar is al genoeg over gezegd en geschreven. Me dunkt dat een nadere toelichting hier overbodig is."
"In het derde seizoen, voor het eerst in de vierde klasse, haalden we weer de nacompetitie. In dat seizoen ben ik een half jaar weggeweest, naar Bosnië, vanwege mijn werk destijds als militair. De wedstrijd uit tegen R.S.C. was de laatste voor ik vertrok. Voor mij was dat misschien wel de mooiste wedstrijd van de afgelopen vijf jaar. R.S.C. stond op dat moment ongeslagen bovenaan. Wij stonden tweede en wisten van hen te winnen."
"Toen ik weg ging naar Bosnië, stond het elftal dus op de tweede plaats en daar stonden ze ook aan het eind van het seizoen, toen ik weer terug kwam. In de nacompetitie hebben we het ver geschopt, maar werden we in de laatste beslissingswedstrijd uitgeschakeld. Weer door Twenthe Goor."
"Ook in het vierde jaar haalden we weer de nacompetitie. Daarin konden we deze keer geen potten breken."
"Het afgelopen seizoen betekende voor mij het eerste jaar bij Delden dat we geen nacompetitie hebben gehaald. Gelukkig maar, zou ik willen zeggen, met een blik op de ranglijst."
René: "De periode Bosnië was voor mezelf een heel mooie tijd. Ik had een prachtige baan, als inkoper. Ik heb veel gereisd, en dus veel gezien - vooral armoede. Al met al heb ik daarvan heel veel geleerd. Je gaat toch anders over de dingen nadenken…"
"Voor het gezin was de periode Bosnië niet leuk. En zelf mis je het gezin ook natuurlijk. Net als het voetballen, dat mis je ook. Maar ik had elke zondagmiddag vrij, en dan hing ik steevast aan de telefoon. Zo bleef ik toch heel erg betrokken bij wat er hier gebeurde."
"Ik heb, toen bekend werd dat ik voor een half jaar weg zou gaan, zelf aangestuurd op Jan Moleman als vervanger. Het moest iemand zijn die bij de groep zou passen. Ik denk dat dat aardig gelukt is. Het bestuur van Delden was loyaal tegenover mij, ook in die periode. Ondanks het half jaar afwezigheid kon ik het volgende seizoen gewoon aanblijven als trainer. Dat heb ik toen gedaan."
Wat dat betreft heeft het bestuur van S.V. Delden aan jou ook een makkelijke trainer gehad. De discussie 'Moet René blijven of niet?' heeft de afgelopen jaren nauwelijks gespeeld.
René: "Laat ik beginnen met zeggen dat dat wederzijds is - ik kon altijd rekenen op medewerking van het bestuur. Maar inderdaad is het zo dat, als er akkefietjes waren, ik deze zoveel mogelijk zelf heb opgelost. De meeste problemen hebben we binnen vier muren uitgesproken. Op die manier heb ik iedereen altijd recht in de ogen kunnen kijken. Ik ben mezelf gebleven en de jongens ook."
"Maar natuurlijk heeft een goede samenwerking ook met goede resultaten te maken. Dat wil trouwens niet zeggen dat ik nu weg ga omdat de resultaten dit jaar wat minder waren. Die mindere resultaten hebben direct te maken met het vertrek van Marc Brinkcate naar HSC. Het scoren is nu voor ons een groot probleem - we missen met Marc gewoon twintig doelpunten. Toch denk ik dat we het afgelopen seizoen, juist gedwongen door het vertrek van Marc, als team beter zijn gaan voetballen."
"Los daarvan is wel duidelijk dat de groep nu, na vijf jaar, een nieuwe trainer nodig heeft. En ik een nieuwe groep. Ik ben het dan ook eens met wat iedereen hier roept: vijf jaar was gewoon één jaar te lang. Maar ja, ik voelde me hier nu eenmaal hartstikke thuis."
Wat kun je vertellen over de samenwerking met de mensen direct om je heen?
René: "Ja, wat zal ik daar over zeggen. Gerrit Dijkman bijvoorbeeld, dat is een verhaal apart. Zo iemand kun je niet beschrijven. Zo iemand zoek je niet, zo iemand vind je niet. Hij maakt op het juiste moment een grapje, en op een ander moment zegt hij de jongens weer precies waar het op staat. Bovendien heeft hij ook nog eens verstand van voetbal."
"Vervolgens Peter Vreeke. Ja kijk, met zijn manier van vlaggen was ik het niet altijd eens. Maar je hoeft het ook niet altijd met elkaar eens te zijn. Hij is toch maar mooi vijf jaar vlagger geweest. De samenwerking met Peter was verder heel goed."
"Hetzelfde geldt voor Dick ter Kulve, René Vos en Robert ter Doest. Prima jongens voor het tweede elftal. We zijn altijd goed met elkaar omgegaan. En daarnaast is Bert Morsink als keeperstrainer heel belangrijke schakel, die wordt vaak vergeten. De samenwerking met de hele elftalcommissie, met alle seniorenelftallen, was gewoon heel goed."
"En dan ben ik nog vergeten te noemen die hele club supporters om je heen, die betrokken zijn en blijven bij het elftal. Ook ontzettend belangrijk."
Je bent nu vijf jaar actief geweest bij S.V. Delden. Aan welke dingen moeten we als vereniging gaan werken, vind jij? Wat moet er verbeterd worden?
René: "Dat is eigenlijk maar één ding: de jeugd. Ik heb de indruk dat het belang van een goede jeugdopleiding, technisch en tactisch dus, hier heel erg wordt onderschat. De hele opleiding van jeugdspelers, en daarna de begeleiding bij de overgang naar de senioren, dat blijft een punt van aandacht."
"Terugkijkend op de afgelopen vijf jaar, moet ik eerlijk zeggen dat ook wij sommige dingen wel anders hadden kunnen doen. In het tweede jaar hebben we wel geprobeerd om geregeld 's avonds samen met de jeugdleiders en -trainers overleg te hebben. Maar de echte wil om dat door te zetten is na verloop van tijd helaas weggeëbd. Dat had ook te maken met het gebrek aan animo bij de jeugdtrainers. Bij de jeugd liepen ook maar weinig 'echte' trainers - met alle respect voor de mensen die er wèl waren. Ik heb begrepen dat er voor het volgend seizoen meer echte trainers worden aangetrokken. Dat is een heel goede zaak."
René, zou je een korte reactie willen geven op de volgende begrippen?
Harrie Kornet?
René: "Mentaliteit."
Mark Tuitert?
René: "De meest positieve speler die je je als trainer bedenken kunt. Hij heeft er elke week bij gezeten. Een gouden vent."
Gerrit Dijkman?
René: "Top."
Scheidsrechters?
René (lachend): "Vrienden."
(daarna serieuzer): "Ja, wat zal ik zeggen… Je hebt ze in soorten."
Supporters?
René: "Uitstekend."
Verliezen?
René: "Ik denk dat ik niets hoef te zeggen. Ik kan gewoon niet tegen mijn verlies."
Trainingskamp?
René: "Dat kun je beter aan de jongens vragen. Ik zeg alleen: belangrijk."
Wat kun je ons tot slot vertellen over je nieuwe club, S.V. De Lutte?
René: "Het klinkt misschien arrogant, maar ik kon kiezen uit zeven clubs. Voor mezelf had ik besloten een keus te maken uit drie: MVV uit Mariaparochie, Bon Boys, waar ik al eens tweede trainer was, en De Lutte. Het gesprek met De Lutte verliep heel positief. De manier van omgang beviel me wel en de selectie had zich unaniem voor mij uitgesproken. Dan is de keus uiteindelijk toch niet zo moeilijk. Bovendien sprak de accommodatie me wel aan."
"De Lutte lijkt trouwens wel wat op Delden: niet een club uit de grote stad. Ik kom zelf uit Enschede, maar ik wilde niet naar een Enschedese club. Ik denk dat ik beter op kan schieten met 'minder-stadsen'."
"Een verschil is wel dat De Lutte een niveau hoger speelt dan Delden. Dat betekent dat de trainingsintensiteit ook hoger zal liggen. Bovendien doet het tweede elftal goed mee. De Lutte komt nu in een overgangsjaar, waarin spelers uit de jeugd kunnen overkomen. De doelen zijn dan ook wat tweeslachtig. Aan de ene kant willen ze wel omhoog, aan de andere kant vinden ze het ook wel goed wanneer ze boven in de derde klasse blijven meedraaien."
We zijn door onze vragen heen. René, heb je hier zelf nog iets aan toe te voegen?
René: "Nou, ik wil nog wel even kwijt dat ik blij ben dat het gelukt is om afscheid te nemen in de vierde klasse. Verder heb ik niet zo veel meer te zeggen. Ik denk dat wel duidelijk is dat ik me hier in de afgelopen vijf jaar heel erg thuis ben gaan voelen. Als oud-speler van Roombeek had ik al een geel-blauw hart, dat is alleen maar erger geworden. Ik kan terugkijken op een prachtige tijd, in alle opzichten: voetballend, de mensen eromheen, de organisatie, het materiaal, het bestuur. Perfect allemaal. Ik heb het al met al gewoon donders naar mijn zin gehad."
Geef de pen door... Mark Tuitert
In het vorige clubblad kreeg ik de pen van Marc Brinckate.
Als jochie van vijf jaar begon ik te voetballen bij SV Delden. In de F1 daar weet ik weinig over te vertellen.
In de E1 had ik Ed Stokkentreeff en Arnold Oolbrink als leiders. In de E1 stond ik meestal spits of op het middenveld.
Toen ik over meost naar de D1 werd ik door de trainers op de links back plaats gezet. Als trainers hadden we toen Arjan Laarhuis en Dick ter Kulve. Arjan Laarhuis heb ik meegemaakt tot dat ik overging naar de senioren waar hij ook nog lijnrechter is.
Met de D ben ik nooit kampioen geworden. Verder met de C wel en met de B ook. Onder leiding van trainer Wim Schepers moest er gewonnen worden. We moesten uit naar UD Weerselo. We kregen onderweg een klein ongelukje, er knalden een paar auto's van ons team op elkaar, een kettingbotsing dus. Er werd een taxi gebeld om verder te reizen naar UD. Dit was een goede voorbereiding!! We moesten winnen om kampioen te worden, en deden dat gewoon en wonnen met 14-1 of zoiets, ik weet nog dat ik het eerste doelpunt maakte.
Dit was immers het laatste jaar voor Wim Schepers bij Delden en ging hij terug naar Lochuizen. Wij gingen over naar de A1 en Harold Oude Velthuis werd onze trainer. We werden weer kampioen. Dit was het laatste jaar voor mij in de jeugd. En het laatste jaar voor Harold Oude Velthuis bij SV Delden en ging hij naar ON in Almelo. Na het altijd geslaagde weekend in Schagen werd er 's avonds afscheid genomen van trainer Harold en de leiders Arjan Laarhuis en Urban Pots.
Ik speel nu al twee jaar bij de senioren maar meestal voetbal ik in het tweede. Eigenlijk heb ik te weining gevoetbald omdat ik als reserve meeging met het eerste elftal speelde ik 's morgens meestal maar een halve wedstrijd.
Verder ben ik al ongeveer drie jaar bij de jeugd betrokken. Het eerste jaar deed ik samen met Andy ter Horst, de F1 trainen en begeleiden. Toen Andy stopte ben ik samen met Baldwin de E1 gaan doen. Met dit team zijn we voor de winterstop kampioen geworden. Na de winterstop zijn we doorgeschoven naar de D1 waar we volgend jaar ook mee verder gaan.
Ik geef de pen door aan iemand die ook in de selectie speelt en meestal in het tweede voetbalt, als hij op tijd is. Edwin Hietbrink, succes ermee.
Mark Tuitert
Ken je klassiekers
1. Welke club moest in de Duitse bekerfinale buigen voor Schalke 04?
2. Hoe de thuishaven van Atletico Madrid?
3. In 1970 wist Feyenoord de EC 1 te veroveren in het San Siro stadion. Wie was de tegenstander?
4. Welke Zuid-Amerikaan, die ook wel raad weet met penalty's en vrije trappen, verdedigt het doel van het Franse Strassbourg?
5. Wie won ten koste van Arsenal de FA-cup?
6. Welke omstreden zakenman bracht AZ terug in de eredivisie?
7. Wie werd er afgelopen seizoen gekozen als beste keeper van Duitsland?
8. In de EC 1 finale van 1986 verloor Barcelona na penalties. Welke club ging met de hoofdprijs aan de haal?
Gerrit Dijkman 25 jaar leider S.V. Delden
(Uit Deldens Weekblad van 9 mei 2001)
Gerrit Dijkman is al 25 jaar leider Bij de SV Delden. Hij begon zijn roemruchte leiderscarrière bij het
4e elftal van de SV Delden en nam al snel het roer over als leider van SV Delden 2. Ruim twintig jaar
is hij het gezicht van S.V. Delden 1 en is door zijn vrolijke benadering van de voetbalsport een graag geziene gast bij veel clubs in de regio.
Dat hij in de bloemetjes werd gezet was voor hem een complete verrassing, omdat hij er vanuit ging dat enkele spelers werden gehuldigd. Namens het bestuur bood Wim Westerhof Gerrit een leuke
herinnering aan. Ook van de spelersgroep waren er bloemen.
Patrick Brinkcate, Bert Luttikhedde, Gerrit Naafs en René Streutker werden eveneens gehuldigd, want ruim 250 wedstrijden verdedigden zij de kleuren van SV Delden. Dat betekent ruim tien jaar SV Delden 1 en is op zich een hele prestatie. Nog steeds zijn zij de belangrijke pijlers van het eerste elftal. Het is voor de club te hopen dat dit nog een tijdje zo zal blijven, want de jeugd kan van deze ervaren spelers nog wel het een en ander leren
SV Delden nieuws
Complete outfit voor SV Delden A1
Vorig jaar zorgde bouwmaterialenhandel Morssink er voor dat het A-team van SV Delden in nette wedstrijdkleding aan het seizoen kon beginnen. Voor het komend seizoen is de outfit compleet gemaakt met trainingspakken, ook de trainer en begeleiding werden niet vergeten. Met kwalitatieve coachpakken heeft het hele team een professionele uitstraling gekregen. Voor SV Delden te hopen dat deze uitstraling een positieve uitwerking zal hebben op de resultaten.
Door uitbreiding van het aantal jeugdteams heeft bestuurslid sponsorzaken, Jan Brinkcate, nog mogelijkheden tot kledingsponsoring. Voor de start van het nieuwe seizoen verwacht Jan Brinkcate dat alle teams weer goeg verzorgd aan de competitie kunnen beginnen.
C-team grijpt naast de titel
Oranje Nassau was dit seizoen net een maatje te groot zodat het C-team net naast de titel greep. In de laatste alles beslissende wedstrijd was Oranje Nassau duidelijk de meerdere, maar toch kunnen wij terugzien op een geslaagd seizoen.
Het seizoen kwam stroef op gang, omdat Erik Berghuis alleen de trainingen leidde en niet bij de wedstrijden aanwezig kon zijn. In de winterstop nam Henk Pots het roer over en Henk Scholten in't Hoff maakte het seizoen af.
De trainingen werden altijd zeer goed bezocht en dat was duidelijk merkbaar in de wedstrijd. Concurrentie kwam er alleen maar van Oranje Nassau, T.V.O. en natuurlijk van het dispensatie team van Zenderen Vooruit.
Af en toe hadden sommige knapen wat moeite met de discipline. Maurits Koebrugge en ondergetekende moesten zo nu en dan wel eens ingrijpen om de pret niet te gek te maken.
Ondanks dat hadden wij er als lij(ei)ders er best lol in.
Het C-toernooi was wel het hoogtepunt van het jaar. Niet in sportief opzicht, want voetbal was even bijzaak. Zo als een goed team betaamt werd eendrachtig wel wat regeltjes overtreden. Dat mag dan wel niet, maar de uitdaging is toch te groot.
Ter afsluiting van het seizoen werd een wedstrijdje gespeeld tegen de ouders. Het mag geen verrassing zijn dat de zonen aan het langste eind trokken. Maar er blijkt onder de moeders wel enig talent aanwezig. Na afloop werd nog even gezellig na gezeten in het clubhuis, waar afscheid werd genomen van Henk Scholten in't Hoff en Henk Pots werd bedankt voor zijn inzet in het afgelopen seizoen.
Komend seizoen zal deze jonge groep totaal overgaan naar de B-klasse. De resultaten zullen dan wel wat minder zijn, maar onder de nieuwe trainer Wolfram Arnthoff kan deze groep nog groeien.
Jan Vriezekolk
Enkelspel: Brian Otten
Hoe oud ben je? 7 jaar.
In welk team speel je? F1.
Vind je dat een leuk eftal? Ja.
Waarom vind je het leuk? Mijn vriendjes spelen ook mee.
Wie is jullie leider? Mariska.
Wie is jullie trainer? Mariska.
Op welke positie speel je? Spits
Vind je dit een fijne positie? Ja.
Wat is het leukste wat je bij S.V. Delden hebt meegemaakt? Dat we de eerste wedstrijd gewonnen hebben van Rood-Zwart.
Waar ben je goed in? Scoren.
Waar ben je niet zo goed in? Keepen.
Waar oefent de trainer met jullie het meest op? Op doel schieten.
Wie vind je de beste voetballer bij S.V. Delden? --
Wie is de beste voetballer van Nederland? Edgar Davids.
Welke club is de beste? PSV.
Wie zijn je vrienden? Roy/David.
Welk meisje vind je leuk? Veerle Sietsema.
Heb je nog meer hobbies dan voetballen? Computerspelletjes en knutselen.
Welk tv-programma vind je het leukst? Fox-kids.
Welke muziek vind je leuk? Doors.
Waar heb je een hekel aan? Spruitjes/Hutspot.
Wat eet je het liefst? Patat/spinazie.
Wat vind je van de club S.V. Delden? Een leuke gezellige club.
Wat zou je bij S.V. Delden willen veranderen? Douche.
Oplossing Ken je Klassiekers
1. Union Berlin
2. Vincente Calderon
3. Celtic
4. Chilavert
5. Liverpool
6. Dirk Scheringa
7. Oliver Kahn
8. Steaua Boekarest