Inhoudsopgave
Van de redactie
Van de voorzitter
Van de trainer
Dirk Jan Vrielink
Beslommeringen vanaf de zijlijn
Delden 3 blijft verrassen
( Kaartavonden seizoen 2002-2003 )
( Activiteitenagenda )
( Puzzel )
In gesprek met Daniël Higginbotham
( Topscorers 2002/2003 )
Delden D kampioen ! ! ! !
( Kleurplaat )
( Jarige jeugdspelers )
( Bordsponsors )
Van de redactie
Dit is al weer de laatste Möspraot van het jaar 2002.
In de pers hebben we kunnen constateren dat de trainerscarrousel alweer op volle toeren draait.
Zo gauw de eerste wisseling van trainers in de krant aangekondigd wordt, is het hek van de dam! Gelukkig is ons bestuur er in geslaagd onze trainers Gerrit Marsman en Wolfram Arnthof weer voor een jaar vast te leggen. Ook onze masseur Hans van Laarhoven tekende weer voor een jaar. Ze vertelden dat ze het goed beviel bij onze vereniging en dat ze met die contractverlenging heel gelukkig waren.
Iedereen binnen de vereniging zal deze contractverlenging van harte toejuichen!
Een goede werksfeer is erg belangrijk ook voor een vereniging.
Besturen, trainers, elftalleiders, voetballers en allerlei andere actieve mensen zorgen voor dat gezellige klimaat. Maar het is wel het bestuur dat de voorwaarden schept! Houden zo en succes !
De voorzitter doet in deze uitgave hierover mededelingen en over nog veel meer bestuurszaken.
Henk ter Hofsté houdt een gesprekje met onze enthousiaste trainer van C-1 Daan Higginbotham.
Ons D-1 werd winterkampioen. Proficiat! Jullie lezen erover in deze uitgave. (zie ook onze website)
Op zaterdag 30 november was de jarige Sinterklaas met zijn trouwe Piet te gast bij S.V.Deldens kleinsten.
Jullie lezen over deze gezellige bijeenkomst.
Andere onderwerpen in deze uitgave :
- Onze nieuwe penningmeester Remco Bakhuis geeft de pen door;
- Bijdragen van verschillende elftallen;
- Jeugdbijdragen;
- Topscorers;
- Puzzel
Veel leesplezier
De redactie
Van de voorzitter
In deze uitgave kan ik beginnen met zeer prettige berichten, want onze gehele technische staf heeft de contracten verlengd tot en met seizoen 2003 / 2004. Zowel spelers, leiders als bestuur zijn zeer content met Gerrit Marsman, Wolfram Arnthof en Hans van Laarhoven.
In de collectieve aansprakelijkheidverzekering ten behoeve van de leden van de KNVB zijn per 1 augustus jl. herzien. Vanaf 1 augustus geldt een eigen risico van € 500,00. Bij de onderhandelingen voor de verlenging is door de verzekeraar expliciet aangegeven, dat elke aansprakelijkheid voortvloeiende uit een legionellabesmetting uitgezonderd is van dekking. Voor aller duidelijkheid, de W.A. verzekering van de KNVB is een secundaire verzekering. Dit betekent dat verzekeraars er vanuit gaan dat alle verzekerden zelf een (primaire) verzekering hebben gesloten waarop in eerste instantie aanspraak moet worden gemaakt. Wanneer een eigen verzekering qua dekking niet toereikend is of dekking op eigen verzekeringis uitgesloten, kan een beroep worden gedaan op de KNVB-verzekering.
Zoals u in de media hebt kunnen lezen is de Tijdelijke Regeling legionellapreventie (TR) wederom verlengd. Deze TR is al van 15 oktober 2000 van kracht. De TR moet als voorloper worden gezien van een definitieve wettelijke regeling. Op dit moment circuleert er bij diverse instanties een ontwerpbesluit. Vervolgens worden reacties besproken en verwerkt in een definitief besluit dat aan de Raad van State wordt voorgelegd. De RvS kan weer wijzigingen aanbrengen. Daarna volgt nog behandeling in de Tweede en Eerste Kamer. Het kan dus allemaal nog wel een tijdje duren!!! Bij SV Delden is al een risico-analyse gemaakt en controles uitgevoerd. Besmetting bij onze vereniging is uiterts gering. Onze bouwtechnische commissie houdt de zaken nauwlettend in het oog.
Nog eventjes, dan ligt het actieve voetbal een periode stil. Voor de jeugd zijn er veel activiteiten in de zaal. Voor jong en oud kan straks weer worden gestreden om de Mösbokaal. Het bestuur wenst allen heel fijne kerstdagen en een gelukkig 2003. Wij hopen iedereen te begroeten op onze nieuwjaarsbijeenkomst op donderdag 2 januari om 20.30 uur in ons clubhuis.
Jan Vriezekolk
Van de trainer
Eindelijk zag ik de laatste tijd weer eens een training, waarin op het scherpst van de snede werd getraind. Dit zou voor ons altijd een voorwaarde moeten zijn om een optimaal resultaat te kunnen halen.
We kunnen verdomd goed voetballen maar dan zullen we als team het optimale uit ons zelf moeten halen. En mooi voetbal begint bij eerst hard werken en dan lekker voetballen. Alle duels zullen dan met grote overgave moeten worden opgezocht en deze natuurlijk ook winnen en de duels niet afwachten.
Een goede organisatie, waarbij de linies kort op elkaar staan en dat zowel naar voren als naar achteren. Een team vormen, dat je moet verslaan en niet het individu, dat men eventueel zou moeten verslaan. En eigenlijk wil niet over verslaan spreken, maar ik wil het hebben over hoe we WINNEN !
Ga er eerst eens vanuit, dat je je persoonlijke duels moet winnen en dat niet alleen verdedigend maar ook aanvallend. We moeten zorgen dat de verdediging goed georganiseerd staat, bereid is om elkaar te helpen en elkaars mensen op te vangen. Belangrijk is daarin, dat we goed knijpen. Op het middenveld zal er eerst een goede organisatie moeten staan, waarbij het belangrijk is dat de nummer 10 dat er goed neer zet, dus eerst zorgen dat hij dicht bij de verdedigende middenvelder staat in het begin. De zijkanten moeten zich goed de ruimte verschaffen door niet diep te staan.
Hierdoor kunnen ze zelf loopruimte verschaffen en bijvoegen naar de spitsen. Na verloop van tijd moet er meer ruimte ontstaan, waarbij de nummer 10 zich bij balbezit tussen de linies gaat manoeuvreren en daar zal hij dan veelvuldig moeten worden gezocht, of hij zal vanuit die ruimte snelle aansluiting na de spitsen moeten vinden. Balsnelheid is hierin van groot belang. Dus het snelle handelen en het goed inspelen van elkaar, bijvoorbeeld op de goede voet van je medespeler met de goede balsnelheid.
Waar ik de laatste paar trainingen in oefenvormen veel aandacht aan heb besteed is de positieve bezetting van de spitsen bij balbezit en voor de goal. Ze moeten dichter bij elkaar staan en op het laatste moment hun bezetting voor de goal bepalen. Ook het samenspel tussen hen kan veel beter door goed met elkaar te communiceren en een gevoel te creëren, dat je weet waar de zit cq. staat. De mensen, die leiding moeten geven in het elftal, zullen moeten opstaan om de kar te trekken en de overigen moeten helpen om die kar aan het rollen te krijgen en niet door er zelf op te gaan staan, maar door te helpen duwen.
Niemand is belangrijker dan het team. Het team zal moeten bestaan uit individuen, die bereid zijn om als team te presteren. Ik verwacht dan ook, dat het bovenstaande tot uitvoering in de nog resterende competitiewedstrijden zal brengen en dat er hierdoor klinkende overwinningen zullen worden geboekt.
Is getekend,
Gerrit Marsman
Van het eerste elftal
Beste sportvrienden
Ik zal mij even voorstellen: Mijn naam is Dirk Jan Vrielink. Ik ben 24 jaar en voetbal sinds dit seizoen bij S.V. Delden. Ik speelde eerst bij Rood-Zwart, maar ik ben omgekocht voor een kratje bier, een pakje zware van Nelle en een boerenbrok. Ik voelde me bij S.V. Delden al op mijn gemak. Mijn vrouw Laura is hier ook goed ontvangen. Elke zondag staat ze mij langs de lijn aan te moedigen.
Ik ben bij S.V. Delden een beetje moeilijk begonnen met een aantal blessures, maar mede dankzij onze goede verzorger Hans blijf ik op de been.
Ook ben ik blij, dat er in januari (Zo hebben ze me dat verteld) een trainingskamp is. Dan mag ik eindelijk een keer alleen weg, maar helaas is dat net met de verjaardag van mijn vrouw. Ik koop haar dan maar een mooi cadeau, dan mag ik vast en zeker wel mee.
Als Laura mij eens, uiten het voetballen om, zal missen, dan ben ik aan het vissen, want dat is, buiten het voetballen, een grote hobby van mij. Kijk ook maar naar de foto. Laura zegt wel eens, dat de waarde van mijn visgereedschap groter is dan het interieur in onze woning.
Ik hoop, dat dit seizoen bij S.V. Delden het begin zal zijn van een prachtige carrière bij S.V. Delden.
Groetjes en biertjes van
Dirk Jan Vrielink
Beslommeringen vanaf de zijlijn
In mijn vorige beslommeringen vanaf de zijlijn heb ik het gehad over de arbitrage en houding van de FIFA tijdens het afgelopen wereldkampioenschap in Japan en Zuid Korea. Nu wil ik het hebben over de scheidsrechters en de K.N.V.B.
In het algemeen klaag ik nooit op scheidsrechters en waarom niet? Omdat ik vind, dat deze mensen, die het leiden van wedstrijden als hobby zien, zoals velen van ons als liefhebberij voetbal hebben. Je moet ook zeggen, gelukkig maar want als deze mensen er niet zouden zijn, hadden we waarschijnlijk geen competitie. Deze mensen zijn maar amateurs. Wij, als publiek, zouden vaker dit gegeven in de gaten moeten houden, want als de arme man een beslissing neemt, die geen genade kent in de ogen van de aanhanger, wordt deze man neer gesabeld al was hij de duivel. Ik roep daarom alle aanhangers van alle clubs op om meer respect voor de scheidsrechter te tonen. Natuurlijk maken deze mensen ook fouten, waar wie maakt die niet?
Wat ik niet snap is het aanwijzen van een scheidsrechter door de K.N.V.B. Zo hadden we bij een wedstrijd van het eerste een scheidrechter uit Lichtenvoorde. Prima, zeg je dan, een echte onpartijdige. Hij gedroeg zich wel een beetje arrogant, maar ach denk je dan, ook een scheidsrechter is maar een mens en waarschijnlijk geïnstrueerd door een scheidsrechterscommissie. Maar wat blijkt twee weken later? In de thuiswedstrijd tegen Omhoog uit Wierden was er een scheidsrechter aangesteld door de K.N.V.B. die kwam, u raadt het al, uit Wierden! . Hoewel de man waarschijnlijk zijn uiterste best deed zo onpartijdig mogelijk te zijn, zag je toch als neutrale toeschouwer, dat hem dat bij tijd en wijle niet altijd lukte. Temeer, omdat ook nog eens aanhangers van Omhoog hem persoonlijk kenden.
Kijk, als scheidsrechter kun je dan maar een ding doen als je voor wedstrijd als scheidsrechter wordt aangewezen, waarbij een club uit je eigen woonplaats is betrokken, namelijk vragen een andere wedstrijd te mogen fluiten. Want een scheidsrechter hoort neutraal te zijn. Dat vind ik normaal.
Laatst las ik op de teletekst van de Belgische televisie, dat een topscheidsrechter aldaar een fanatiek aanhanger is van Anderlecht en dat hij hielp bij het organiseren van busreizen van supporters van Anderlecht. De Belgische bond heeft toen onmiddellijk maatregelen getroffen en de man in kwestie geen wedstrijden meer gegeven, waarbij Anderlecht of concurrenten van Anderlecht zijn betrokken.
Daarom, K.N.V.B., wees zorgvuldig bij het aanwijzen van scheidsrechters, want voor je het weet, is de man in kwestie weer de grote zondebok, terwijl hij er de schuld niet van is. Het is al moeilijk genoeg om scheidsrechters te krijgen.
Misschien tot een volgende keer.
Henk
Delden 3 blijft verrassen
Ooit een wedstrijd van Delden 3 gezien waarbij u zich verveelde?
Of nee, laat ik anders beginnen: Ooit een wedstrijd van Delden 3 gezien? Zo niet, dan is dat jammer; u weet niet wat u mist. Vraag maar na aan iemand die wél eens een wedstrijd van Delden 3 bijwoonde. Tien tegen één dat de persoon in kwestie zich kostelijk geamuseerd heeft. Wedstrijden van Delden 3 staan namelijk keer op keer bol van de verrassingen.
Dat gedoe met die verrassingen begint al zo’n drie of vier kwartier voor de aftrap, wanneer de spelers geacht worden te verzamelen bij Bennie aan de bar. De vroege vogels onder hen zitten met het klamme zweet in de handen de tel bij te houden.
‘Hoeveel man hebben we vandaag?’
‘Dertien op papier, maar Bjorn en Maurits zijn nog niet helemaal fit. Edje wil maar één helft spelen, en zelf voel ik me vandaag ook niet echt lekker.’
‘Dertien? Ik tel er nog maar acht. Zou je niet eens gaan bellen?’
Gelukkig is tegenwoordig het bellen niet meer zo vaak nodig. Zelfs Urban, toch berucht als verstokte langslaper, blijkt er dit seizoen ieder weekend weer in te slagen op eigen kracht de kantine te bereiken.
Helaas komt het nog wel af en toe voor dat iemand zich vergist in het aanvangsttijdstip, maar in zo’n geval worden de welgemeende excuses en de bijbehorende verontschuldigende glimlach al snel door de rest van het team aanvaard, zij het enkel onder voorwaarde dat de laatkomer tijdens de wedstrijd onder de lat plaats neemt. Ben keepte tegen Bentelo 6 trouwens een prima pot.
De verrassingen beperken zich echter niet tot kantine en kleedkamer. Sterker, de wonderlijkste taferelen hebben altijd nog op het veld plaats. Om te beginnen is het elke keer weer afwachten welke opstelling Sander uit de hoge hoed tovert. Voor de buitenstaander is er waarschijnlijk geen touw aan vast te knopen. Toch komt er langzaamaan wel enige tekening in het team; de frequente wedstrijdbezoeker zal dat beamen.
De tekening in het team bestaat er bijvoorbeeld uit dat er vier spelers zijn die met grote regelmaat op de linker- of rechtervleugel een verdedigende rol toebedeeld krijgen. Erik, Matthijs, Martijn en Jaap kunnen we inmiddels dan ook met recht kwalificeren als ‘vleugel-verdediger’. Daarnaast hebben we een aantal spelers die opmerkelijk vaak opduiken in het centrum van de achterhoede. Hun namen zijn, in volstrekt willekeurige volgorde: Wim, Marco, Sander en Jan.
Maak hier niet uit op dat Delden 3 overdreven defensief is ingesteld. Integendeel, we proberen er voor het publiek elke keer weer een mooie wedstrijd van te maken. Van het genoemde octet achterhoedespelers schuiven er daarom in de regel een paar door naar voren. Het aantal spelers dat doorschuift is afhankelijk van de aan- of afwezigheid van Roy, Erwin, Bjorn, Jorret, Rian en Ed, allen geboren middenvelders. Alhoewel, middenvelders? U kunt ze net zo goed in de spits aantreffen. Dat hangt namelijk weer af van hoe het zit met de voorhoedespelers, zoals daar op een goede zondag zouden kunnen zijn: Urban, Ben, Nick en Maurits. U ziet het, het verzinnen van een opstelling voor Delden 3 is een feest voor een fanatiek husselaar.
Maar wanneer u denkt dat het bepalen van het basis-tiental-in-blauw-en-geel op de vroege zondagochtend voor de meeste hoofdbrekens zorgt, dan zit u er flink naast. Het grootste probleem van Delden 3 blijft onveranderd het grote gat in de goal. De conditie van beoogd doelman Rik heeft hem nog niet toegestaan zich veelvuldig in het keeperstenue te hijsen. De eerste de beste botsing, was het niet met een tegenstander dan was het wel met de grond, bleek tot twee keer toe een lange revalidatie-periode in te luiden.
Hier komt nog bij dat DJ Kip, die zich in al zijn enthousiasme tijdens een zomerfeest nog luidruchtig opwierp als reservedoelman, er in slaagde zich in één enkele wedstrijdhelft tegen BSC-Unisson 9 compleet te diskwalificeren voor deze functie. ‘Zet dan níémand op goal,’ zo kreeg de samensteller van de basiself naar het moede hoofd geslingerd. DJ Kip zelf wilde in eerste instantie nog de schuld geven aan het ontbreken van een duidelijke kalklijn tussen de beide doelpalen, om even later toch maar gauw de enige juiste conclusie te trekken: een balletje vangen (let wel, alléén als die voor het laatst is beroerd door een tegenstander) en weer fatsoenlijk in het spel brengen, dat is heel wat anders dan een plaatje draaien. ‘Bye bye, zwaai zwaai.’
Mede uit het feit dat Delden 3 al met al nog steeds geen vaste doelman heeft, mag u opmaken dat, de vele kantine- en kleedkamerperikelen ten spijt, de meeste verrassingen op zondag nog steeds bewaard blijven tot tijdens de wedstrijd. Adembenemende acties, snoeiharde slidings, kamikaze kopballen, spectaculaire schoten, fantastische fopduiken en achterwege blijvende verwachte vlagsignalen...
‘Dat was toch echt méters buitenspel, Rian!’
‘Ik had toch van tevoren gezegd dat ik níét zou vlaggen.’
...u kunt het allemaal live meemaken, wanneer u eens de moeite neemt een wedstrijdje van Delden 3 mee te pikken. De ene keer valt na twee keer drie kwartier het aantal doelpunten tegen, maar de uitslag honderd procent mee (3-2 winst op Buurse 5), en de andere keer valt de uitslag een beetje tegen, maar valt het aantal doelpunten juist weer enorm mee (8-0 verlies bij DSVD 7).
Mocht u, ook na het lezen van bovenstaande reclame, onverhoopt besluiten de wedstrijden van Delden 3 toch maar te laten voor wat ze zijn... er is nog een andere manier om op de hoogte te blijven van dit wekelijks voetbal-wel-en-wee. Enkele dagen na de wedstrijd kunt u namelijk op de website (www.svdelden.nl > senioren > Delden 3 > nieuws) een kort verslagje vinden, van de hand van Urban.
Maar... geloof niet alles wat er op de website staat. De verteller mag dan zijn eigen acties wel correct weergeven (niet zo moeilijk ook, meestal zijn ze op de vingers van één hand te tellen), andere belangrijke voorvallen uit de wedstrijd blijkt hij niet altijd even waarheidsgetrouw te reproduceren. En dat is op zich wel slim van Hotse. Het lezen van het website-verslagje is daarmee altijd weer de moeite waard, zelfs voor degenen die de wedstrijd van nabij hebben meegemaakt. Aldus zorgt ook Hotse er voor dat Delden 3 blijft verrassen... zelfs als de wedstrijd al lang en breed voorbij is.
Jan
In gesprek met... Daniël Higginbotham
De redactie heeft in het kader van de rubriek: ‘In gesprek met …’ ditmaal gesproken met Daniël Higginbotham.
Hoewel Daniël geboren is in Delden, bezit hij de Engelse nationaliteit en voelt hij zich ook Engelsman. Hij is geboren op 2 december 1980 en heeft sinds 14 maanden verkering. Hij studeert aan het C.I.O.S. in Arnhem.
Op 5- jarige leeftijd is Daniël begonnen met het beoefenen van het edele voetbalspel en wel bij de andere plaatselijke vereniging: Rood-Zwart. Omdat hij ook aangetrokken werd door de judosport, werd het voor hem moeilijk de training voor beide sporten te combineren, omdat deze elkaar overlapten. Omdat de trainingstijden bij onze vereniging beter overeen kwamen met elkaar en hij zodoende beide sporten kon blijven beoefenen, meldde hij zich aan als lid van onze vereniging. Hij speelde tot zijn 16e jaar bij S.V. Delden. Omdat S.V. Delden toentertijd geen A-elftal had, moest hij op dat moment kiezen: of bij de selectie van S.V. Delden, of terug naar Rood-Zwart om daar in het A-elftal te gaan spelen. Daniël koos voor het laatste, omdat hij zich te jong voelde voor de selectie. Hij heeft het bij Rood-Zwart maar een jaar volgehouden, omdat hij de gezelligheid miste van onze club. Daniël zit nu in eerste selectie bij S.V. Delden.
Dat hij niet alleen voetbalt en daarmee voor hem de kous af is, blijkt wel uit het feit dat hij thans de C-junioren 1 maal per week traint, samen met zijn maat, Maurits Koebrugge. Samen hebben beiden ook de begeleiding van het C-elftal op zaterdag in handen. Hij vindt het erg leuk om met deze jongens om te gaan. Ook vindt hij het leuk om zo nu en dan te helpen in het clubhuis, het liefst in de keuken.
Nadat hij de MAVO met succes had afgerond, was het voor hem moeilijk om te kiezen welke opleiding hij verder zou volgen. Omdat sport hem boeide en hij, zoals hij zelf zegt, tamelijk goed was in diverse sporten, besloot hij bij het C.I.O.S. een opleiding te gaan volgen. Hij heeft de richting “Sportieve Recreatie en Toerisme” te gaan volgen. Bij het behalen van het diploma stelt het hem in staat om bij grote toeristische bedrijven aan de slag te gaan als coördinator op het gebied van animatie activiteiten, planning en uitvoering. Tijdens zijn opleiding aan het C.I.O.S. is hij verplicht twee andere vakken te kiezen, waarvan er één natuurlijk het voetballen is. Omdat dit is afgesproken met de K.N.V.B. komt Daniël automatisch in het bezit van het diploma Trainer – Coach III, oftewel oefenmeester III. Hij wil dan ook wel in de toekomst trainer blijven van jeugdigen, omdat hij dat bijzonder leuk vindt.
Daniël woont op kamers in Arnhem, maar omdat de opleiding, die hij volgt, slechts twee dagen per week in beslag neemt, wil hij in Arnhem of omgeving een baantje zoeken en daar dan ook gaan trainen. “Want”, zegt hij, “ik kan de kamer wel opzeggen, maar als ik later op het C.I.O.S. verder wil gaan studeren, ben ik mijn kamer kwijt en het is verrekte moeilijk om dan weer aan een kamer te komen”. Ter geruststelling van iedereen vertelde hij er wel bij dat het niet de bedoeling is om een club in Arnhem te zoeken, maar dat hij de S.V. Delden trouw blijft en daar zijn wedstrijden zal blijven spelen.
Daniël is niet zo geïnteresseerd in de Nederlandse voetbalcompetitie maar veel meer in (natuurlijk) de Engelse. Hij is 100% supporter van Manchester United. Zijn favoriete spelers zijn echter geen Engelse spelers maar een Nederlander en een halve Nederlander, namelijk vroeger Marco van Basten en nu Jari Litmanen. Het liefst speelt hij ook graag achter de voorhoede zoals Litmanen. Hij vindt het fijn om een assist te geven, waaruit een medespeler kan scoren. Hij vindt dat net zo mooi als zelf te scoren.
Als antwoord op de laatste vraag, wat er bij S.V. Delden zou moeten veranderen of verbeteren, antwoordde Daniël, dat hij graag zag dat de senioren en vooral ook de trainer en de spelers van de eerste selectie de jeugd meer bij hun activiteiten zouden betrekken om de afstand tussen de beide groepen te verkleinen. Ook zou Daniël graag willen dat het jeugdhonk met meer spelletjes voor de jeugd uitgerust wordt.
En dat Daniël op en top Engelsman is, blijkt wel uit zijn credo: Fair Play bij junioren en senioren.
Delden D kampioen ! ! ! !
SV Delden D is 23 november op eigen veld kampioen geworden. Drie speeldagen voor het einde van de competitie was een overwinning op Borne voldoende. Borne werd met 8 tegen 1 verslagen.
Met frisse combinaties werden de gasten uit Borne van de mat gespeeld. Een prima prestatie van de SV Delden Boys. Na afloop werden de kampioenen en hun trainers getrakteerd op een ovatie van het talrijke publiek. In de kantine was er voor de ouders een kopje koffie en voor de jongens limonade met een lekkere bak patat.
Nog even dit: 24 januari gezellige avond voor ouders van onze jeugdleden.
Hans Klumpers