Inhoudsopgave

Uit de bestuurskamer
( Marc Brinkcate verruilt blauw/geel voor groen/wit )
Interview met de nieuwe penningmeester Arjan Seppenwoolde
( Het zit erop... - terugblik van René Belt op afgelopen seizoen )
( Klassebehoud Delden 2 )
( Besluit competitie Delden 3 )
( S.V. Delden 4 stelt tweede plaats veilig )
( Potverteren )
( Indeling 4e klasse B )
( Standen en topscores seizoen 1999/2000 )
( Noabertoernooi )
( Programma beker 2000/2001 )
( Oefenprogramma )
Jeugdhoek
( Seizoen 1999/2000 B1 elftal )
( S.V. Delden C, wie kent ze niet )
( Geen kampioenschap voor Delden E1 )
( Het F-team een echt team )
( Welkom bij S.V. Delden )
( Blom en Rouwenhorst notarissen sposort het S.V. Delden F-team )
( Hiep Hiep Hoera! )


uit de bestuurskamer

Het seizoen zit er weer op. Na een aarzelende start van ons eerste werden na de winterstop de nodige punten behaald en de nacompetitie bereikt. Tegen Almelo konden we het helaas niet bolwerken. Toch kunnen we spreken van een geslaagd seizoen voor de selectie, trainers en begeleiders. Ons tweede team wist zich op de laatste dag van de competitie te handhaven. Het derde speelde wisselvallig en het vierde miste op een haar na het kampioenschap. Voor een overzicht van de jeugd zie de artikelen elders in dit clubblad.

Volgend seizoen zullen we met vijf seniorenteams deelnemen aan de competitie. Zoals bekend zijn diverse spelers van Rood-Zwart overgekomen en hebben zich diverse nieuwe leden aangemeld. We heten ze van harte welkom en hopen dat ze zich snel thuis zullen voelen bij onze club.

Marc Brinkcate gaat volgend seizoen spelen bij H.S.C. Haaksbergen. Marc, veel succes en we hopen dat je snel een plaats in het eerste team zult veroveren.

S.V. Delden gaat op internet. Een enthousiaste groep is bezig de pagina's met de nodige informatie over onze club, de programma's en andere wetenswaardigheden te ontwerpen. Begin volgend seizoen hopen ze operationeel te zijn.

De uitbreiding van ons clubgebouw verloopt goed. De komende maanden vraagt de binnenafwerking de nodige aandacht. In september hopen we e.e.a. afgerond te hebben waarna we de huidige toiletten zullen verbouwen.

Nog even een mededeling: de jaarvergadering zal dit jaar gehouden worden op 28 september. Tijdens deze vergadering zal Wim Westerhof aftreden als voorzitter en stelt zich niet herkiesbaar. We moeten dus op zoek naar een nieuwe voorzitter. Suggesties: bel één van ons!!

Het bestuur


De nieuwe penningmeester van S.V. Delden

Arjan SeppenwooldeTijdens de laatste algemene ledenvergadering van de afgelopen eeuw deed Arjan Seppenwoolde zijn intrede in het bestuur van S.V. Delden. Hij volgde Paul Wennink op, die de rol van penningmeester in de jaren negentig voortreffelijk vervuld heeft. Met deze opvolging treedt Arjan slechts ten dele in de voetsporen van zijn vader Gerrit, die – zoals u weet – jarenlang als voorzitter ziel en zaligheid in onze vereniging heeft gelegd. Arjan is van plan als bestuurslid niet dag in dag uit met voetbal bezig te zijn. De 37-jarige Hengeloër zoekt de balans: enerzijds actief betrokken zijn bij de vereniging, anderzijds er niet te veel tijd aan kwijt zijn. Als penningmeester moet dat kunnen, verwacht hij.

door Wim Mensink en Jan Holterman

Arjan Seppenwoolde strikken voor een interview, dat is nog niet zo eenvoudig. Wanneer je hem ervoor vraagt, staat hij er meteen welwillend tegenover, maar zijn overvolle agenda laat het nauwelijks toe. Eigenlijk is alleen de dinsdagavond een optie, omdat dat de volleybalavond is van zijn vrouw Irma, en Arjan dan dus thuis is om op de kinderen Jeroen (7), Emma (4) en Anneke (2) te passen.

Maar ook de dinsdagavond is als ‘oppasavond’ niet altijd heilig. Tot twee keer toe moest de afspraak worden verplaatst. De eerste keer vanwege deelname aan een tennistoernooi, de tweede keer omdat Arjan vanwege zijn werk – voor Van Klaveren, te Deventer, actief op het gebied van de recycling van cartridges van inkjet- en laser-printers – plotseling naar Sarajewo moest afreizen. En zelfs op de avond dat het interview uiteindelijk wel doorgang kan vinden, worden we vriendelijk verzocht niet te vroeg te komen, omdat de ouderavond – een gesprek met de onderwijzeres van Jeroen – vanzelfsprekend voorrang verdient.

Maar zo tegen een uur of half negen kan dan toch eindelijk het interview van start. We laten Arjan eerst terug gaan naar zijn jonge jaren. Langs sportieve hoogte- en dieptepunten, onderwijl filosoferend over het verenigingsleven, zal de nieuwe penningmeester dan als vanzelf arriveren in het heden en bij de dingen die voetbal in het algemeen, en S.V. Delden in het bijzonder, uiteindelijk toch zo de moeite waard maken.

De weg van Hardenberg naar Delden 1

Arjan: "Ik ben in 1962 geboren, te Hardenberg, waar mijn vader op dat moment onderwijzer was. Later ging mijn vader werken in Hengelo, en op mijn tiende zijn we daar naar toe verhuisd. In Hengelo ben ik begonnen met voetballen, bij Juliana ’32, waar ik ben gebleven tot aan de B-jeugd. In die tijd ging ik zondags vaak mee met mijn vader naar het eerste elftal van Delden, waar mijn vader voorzitter was. Langs de kant werd er toen steeds gezegd: ‘kom toch bij S.V. Delden voetballen’. Dat heb ik op mijn vijftiende gedaan."
"Eenmaal bij S.V. Delden ben ik snel doorgestroomd naar de senioren, via één jaar B en twee jaar A. In het laatste jaar bij de junioren speelde ik al regelmatig mee bij de senioren: op zaterdag in het A-elftal, op zondag in het eerste. Samen met bijvoorbeeld Peter Vreeke en Frank Smeitink heb ik op die manier de overstap naar de selectie gemaakt."

Arjan: "In die tijd is het eerste elftal trouwens behoorlijk verjongd. Spelers als Wim Pasman en Arnold Laarhuis maakten plaats voor jongens als Willie en Ronnie de Graaf, Henk Pots en Gerard ter Kulve. Van de oude garde bleven alleen Wim Mensink en Hans Langenberg hangen."
"Met die groep heb ik zo’n tien jaar gevoetbald in het eerste. Opmerkelijk genoeg hadden we in die tijd een vrij vast team, met ongeveer acht jongens die er continu bij bleven. Het enige verloop dat er was, kwam door jongens die ver weg gingen studeren. Het is leuk om te zien dat van die vaste groep van destijds er nog steeds veel actief zijn binnen de vereniging, onder wie een aantal in het vierde elftal."

De periode als jeugdleider
"plezier in het voetbal, daar gaat het om"

Arjan: "In de tijd dat ik in de selectie speelde, ben ik ook jeugdleider geweest. Tien jaar lang ongeveer. Samen met onder anderen Alex Donker, Gerrit Pelle, Hans Klumpers, Gerrit Bakhuis en Derk Jan Tuitert. Het langst ben ik leider bij het C-elftal geweest. Ik weet niet eens meer precies wie ik allemaal onder mijn hoede heb gehad. Arjan Laarhuis, Gerrit Naafs, Erwin Geerdink, Patrick en Marc Brinkcate, Marco Dijkman, Dinant Oolbrink, Sander Pelle, Bert Luttikhedde, noem ze allemaal maar op."
"Ik heb zelfs de opleiding tot jeugd-voetbal-trainer gevolgd. De C-tjes vond ik het leukst om te trainen. Jongens van een jaar of dertien. Die willen nog wel een beetje luisteren. Maar daarbij is het ook belangrijk hoe je met hen omgaat. Ik geloof dat ik daar wel gevoel voor heb, al ben ik nooit ècht trainer geweest. Goed voetballen en winnen is natuurlijk wel leuk, maar ik vond het veel belangrijker om ervoor te zorgen dat iedereen plezier had in het voetballen. Proberen jongens die buiten de boot dreigen te vallen, er juist weer bij te betrekken."
"Dinant Kornet was zo iemand. Over hem heb ik nog wel een mooie anekdote. Tijdens de training had hij altijd zoveel plezier. Vraag niet waarom, maar één keer lag hij echt he-le-maal slap van het lachen. Je kon er niets meer mee beginnen. In zo’n geval kun je wel kwaad worden, maar dat helpt niks. Ik heb hem maar bij een lantaarnpaal neergezet, met een bal, en heb gezegd dat hij maar moest kijken naar hoe de rest trainde. Zo was ik mooi even van hem af, en kon ik mooi verder met de training."

De periode na de actieve carrière
"betrokkenheid is leuk, maar ik kan niet ‘blind gaan’ voor een club"

Arjan: "Ik ben gestopt met voetballen toen ik mijn kruisband scheurde. Nadien heb ik nog wel een beetje getraind, maar dat stelde niet zoveel meer voor. Ik ben toen samen met Jan Blekkenhorst, ook een pechvogel uit het tweede elftal, leider geworden bij het tweede. Dat was in de tijd dat Gerrit Put trainer was van het eerste elftal. Drie jaar heb ik dat nog gedaan."
"Daarna heb ik een tijd niet zoveel gedaan. Ik fungeerde meer als oproepkracht: een keer kantinedienst, scheidsrechter bij de jeugd, Dat was een nadrukkelijke keuze van mij. Ik wilde geen verplichtingen meer hebben op de zondagmorgen. Het is namelijk altijd moeilijk om een evenwicht te vinden tussen je werk, het gezin en je hobby's. Het is de kunst om iedereen tevreden te houden."
"Maar ondanks het feit dat het veel tijd kan kosten, heb ik het altijd heel belangrijk gevonden iets meer doen binnen de club dan alleen een balletje trappen. Dat geeft toch meer voldoening, vind ik. Het heeft allemaal ook te maken met betrokkenheid bij wat je doet. Niet alleen lid zijn, maar ook daarnaast wat doen."

"Klussen bij S.V. Delden doe trouwens niet; daar vind ik niks aan. Thuis klus ik ook nooit, dat doet Irma allemaal. Ik ga veel liever met de kinderen mee naar het sporten, voetbal, basketbal, dammen; dat is veel mooier dan klussen."
"Wedstrijden fluiten bij de jeugd, dat heb ik bijvoorbeeld wel gedaan, zoals gezegd. Maar ook dat vond ik nooit echt leuk. Fluiten op zich is ook niet leuk, maar het leuke is dat je lid bent van een club, en dat je het gevoel hebt dat je iets doet wat moet gebeuren binnen die club."
"Het werk van een penningmeester vind ik wèl leuk trouwens. Het grote voordeel van het penningmeesterwerk is voor mij dat ik heel veel thuis kan doen. Slechts één keer in de twee weken is er een bestuursvergadering. En zo af en toe bekijk ik een wedstrijdje van het eerste elftal. Ik zoek het zeg maar in de combinatie: iets doen voor de club, en toch thuis aanwezig zijn."
"Het werk voor de club zoals mijn vader dat vroeger deed, en nog steeds doet ook, dat zou ik niet kunnen. Betrokkenheid is leuk, maar ‘blind gaan’ voor een club, dat gaat mij te ver. Begrijp me niet verkeerd. Het is heel belangrijk dat dergelijke mensen rondlopen bij een club, maar ik ben niet zo. Ik ben wat dat betreft compleet anders dan mijn vader."

Het penningmeesterwerk
"instappen in een rijdende trein"

"Je wilt weten waarom uitgerekend ik de nieuwe penningmeester ben geworden? Bij Van Klaveren ben ik verantwoordelijk voor financiën en personeel. Wim Westerhof wist dat en hij wist ook dat ik op mijn manier wel wat zou willen doen binnen de vereniging. Toen Paul Wennink te kennen gaf er mee te willen stoppen, lag de keus redelijk voor de hand, wat mij betreft tenminste."

"Het penningmeesterwerk was in het begin trouwens best nog wel lastig. Het is toch allemaal nieuw. Maar ik heb wel het geluk gehad dat Paul het perfect heeft achtergelaten allemaal. Ik kon instappen in een rijdende trein, wat dat betreft. Ik zal dan ook geen spectaculaire innovaties doorvoeren als nieuwe penningmeester. Ik ga slechts het werk voortzetten zoals het altijd al gebeurde. Verder zal, zoals ik al aangaf, mijn rol in het bestuur er een op de achtergrond zijn, in tegenstelling tot de andere bestuursleden."

"In dit verband wil ik nog wel graag even een misverstand uit de wereld ruimen. Het werk van de bestuursleden is natuurlijk heel belangrijk, maar... het is niet het bestuur dat een club runt.
Het zijn de leden die samen de club vormen en runnen. Het bestuur stippelt en voert enkel het beleid uit van de club.
Het is jammer dat heel veel leden niet beseffen dat ze mede verantwoordelijk zijn voor de vereniging. In het veld, met het geel-blauwe shirt aan, ben jij op dat moment het visitekaartje van de club. Je hoort je dan ook daarnaar te gedragen."

"En dan nog iets: meedenken en meepraten, dat kan iedereen wel. Het gaat erom dat iedereen ook meedoet.
Daarbij vind ik dat je leden moet kunnen verplichten binnen de vereniging meer te doen dan voetballen alleen.
Bij de tennisvereniging, maar dat is veel onpersoonlijker dan de voetbal trouwens, werken ze bijvoorbeeld met een ledenkaart. Zodra je lid wilt worden, moet je aangeven wat voor klus je binnen de vereniging wil doen. Zoiets zou bij S.V. Delden ook kunnen."

De grootste teleurstelling

Arjan: "Als ik terugkijk op mijn actieve voetbalperiode, dan was de grootste teleurstelling wel het 1-1 gelijkspel tegen Barbaros. Die wedstrijd moesten we winnen, dan waren we kampioen. Barbaros had aan een gelijkspel genoeg. Het vreemdste was nog wel dat iedereen bij Delden er kapot van was, terwijl de spelers van Barbaros helemaal niet uitgelaten waren na het behalen van het kampioenschap."
"Aan die wedstrijd heb ik trouwens wel een dubbel gevoel overgehouden, want ik maakte wel een van mijn mooiste doelpunten: een schot van een meter of dertig. Hierbij moet ik bovendien opmerken dat ik bijna nooit een doelpunt maakte."

"Terugkijkend op de periode in het eerste elftal vind ik dat we er destijds niet alles uit hebben gehaald. De kwaliteit hadden we wel, maar de echte wil om te winnen, die ontbrak nog wel eens. En waar dat nu precies aan lag… Maar goed, al met al hadden we wel altijd heel veel lol, en dat is uiteindelijk toch het belangrijkste van alles."

Toekomstvisie
"S.V. Delden moet iets blijven uitstralen"

Arjan: "Mijn visie op de toekomst van S.V. Delden? Om eerlijk te zijn ben ik, ondanks het beperkte ledenaantal, niet somber gestemd.
Zolang je maar voldoende leden hebt die wat willen doen binnen een vereniging, dan heeft die vereniging bestaansrecht.
En op korte termijn zie ik dan ook geen problemen met betrekking tot het bestaansrecht van S.V. Delden. Het belangrijkste is dat je niet gaat doemdenken. En als bestuur moeten wij eventuele negatieve signalen binnen de vereniging opvangen wanneer die er zijn."
"Het is voor S.V. Delden belangrijk dat zij als vereniging wat blijft uitstralen: een gezellige vereniging, waarbinnen iedereen belangrijk is en iedereen zijn steentje bijdraagt, en ook een vereniging die wat voetbal betreft probeert kwaliteit te leveren."

Tot slot: de dingen die voetbal zo mooi maken

"Uitzonderlijke dingen, zoals een prachtige actie, daar kan ik van genieten. Rian ter Braak heeft dat bijvoorbeeld in het eerste elftal. Onverwachts en onnavolgbaar, dat is het. Bert Bloeming had dat vroeger ook. Dat was een speler waar je helemaal geen grip op had. Een speler die snelheid probeerde te koppelen aan techniek – iets wat ook wel vaak mis ging trouwens. Soms gebeurde het dat je hem wedstrijdenlang niet zag, en dan opeens kon hij er zo twee onvoorstelbare acties uitgooien, die dan ook prompt allebei een doelpunt opleverden. Dat is voor mij toch een van de leukste dingen van voetbal."

"En het leuke van S.V. Delden als vereniging is dat, wanneer je er rond loopt, je altijd bekenden tegenkomt. Het valt me bovendien op dat mensen die nieuw zijn binnen Delden, zich altijd binnen korte tijd geaccepteerd voelen binnen de vereniging. Ik denk dat dat de kracht is van een kleine vereniging als Delden. Maar sowieso is dat een groot voordeel van een teamsport. Ik tennis bijvoorbeeld ook, maar daar heb je veel meer kliekjes. Bij voetbal is het veel makkelijker. Er zit elf man aan tafel, breng ze een blad bier, en je bent binnen. Die gemoedelijke sfeer, waarin iedereen het naar zijn zin heeft, is heel mooi. Uiteindelijk is dat toch waar het in het verenigingsleven om draait."


jeugdhoek

Het seizoen '99-'00 zit er al geruime tijd op. De resultaten in de competitie zijn wisselend maar over het algemeen kunnen we tevreden zijn. In augustus '99 begonnen we met een F-team, een E, D, C, en B-team. Op deze manier hebben we het einde van het seizoen ook bereikt. Wel hadden we een heel ruime F-groep. De jongsten zijn als welpen verder gegaan. Het komende seizoen starten we met een welpengroep een E1, E2, D1, C1 en een A1.

We hebben afscheid genomen van onze jeugdtrainer Raymond Rekers, leider Rian ter Braak, trainer Henk Scholte in 't Hoff en leider Jan Vriezekolk. Deze mensen hebben 15 juni een afscheid gehad samen met het B-elftal en de rest van het jeugdkader en het jeugdbestuur. De avond werd begonnen met een wedstrijd leiders/trainers tegen het B-team, daarna werd de avond in de kantine voortgezet.

Het jaarlijkse Delden C-toernooi was een groot succes. De weergoden lieten ons op zondag wel in de steek, maar dat stuurde het verloop van het toernooi niet in de war. De vele vrijwilligers maakten er een orima toernooi/jeugdkamp van. Allen hartelijk dank en tot volgend jaar!!

Op het moment van schrijven moet het jaarlijkse jeugdkamp nog plaatsvinden. Onze B-jeugd is traditioneel een weekend naar Schagen geweest. Gezien de reacties erg geslaagd en jullie mogen volgend jaar weer, maar dan als A-elftal.

We zijn nog wel op zoek naar enkele trainers en leiders. We zullen al onze leden en ouders gaan benaderen om de vele taken die er zijn binnen onze vereniging te behartigen. Vele handen maken licht werk.

Een prettige vakantie en alvast een mooi seizoen 2000-2001.

Richard Brunnekreef