Inhoudsopgave
Van de redactie
Van de voorzitter
Geef de pen door... (Marc Brinkcate)
Het eeuwige voetballeven? (interview Johan en Arnold Laarhuis)
Kaartavond
Smokkeltocht
Goed spelen zonder een bal te raken
De jongens van Delden 4
( Puzzel )
Delden 3, helden van vandaag de dag
Ken je klassiekers
( Oplossing puzzel )
( Standen en topscorers 2000/2001 )
Jeugdhoek
Gezocht een trainer voor E1...
Enkelspel met Justin Neuber
Oplossing Ken je klassiekers
Van de redactie
Tot op heden bracht het voorjaar van 2001 niet bepaald lekker voetbalweer.
Ook van de behaalde resultaten van ons eerste elftal werden we tot heden (31 maart) niet bepaald vrolijk! We kunnen het een beetje vergelijken met het Nederlands elftal: leuk spel maar er wordt te weinig geoogst.
Toch is men in veel geledingen van onze club druk in de weer plannen te maken, plannen voor de nabije toekomst: zorgen voor goede jeugdtraining, nieuwe leiders, verbetering van accommodaties, organiseren en plannen maken voor allerlei clubactiviteiten enz. Jullie lezen er b.v. over via de bijdrage van onze voorzitter.
In dit clubblad vinden jullie verder een interview met de gebroeders Arnold en Johan Laarhuis, twee onvervalste geel/blauwen!
Ook lezen jullie over onze kaartavond en de smokkeltocht, de terugkerende items Enkelspel, Topscorers, Ken je klassiekers en Geef de pen door ditmaal geschreven door Marc Brinkcate, een bijdrage van onze jeugdvoorzitter en verdere verslagen.
Tenslotte wil de redactie nog opmerken dat we de laatste tijd te weinig verslagen ontvingen van jeugdleiders ,jeugdtrainers en spelende jeugd.
Het moet bovendien toch mogelijk zijn spelertjes te activeren iets te schrijven of b.v. iets leuks te tekenen. Ook dit is een manier om je positief te presenteren. We rekenen op jullie medewerking!
De redactie
Van de voorzitter
Er heeft weer, zoals ook andere jaren, weer een gesprek plaats gevonden met de gemeente over het onderhoud van de velden.
In het algemeen kunnen we stellen dat we tevreden zijn over de manier waarop de gemeente onze velden onderhoudt.
Het hoofdveld en tweede veld zal na 1 juni een onderhoudsbeurt krijgen, het trainingsveld en het kleine oefenveld vanaf 1 mei.
We zijn bezig met het uitzoeken van nieuwe stoelen voor onze kantine. Diverse "proefstoelen" hebben er al gestaan. We zijn er nog niet helemaal uit.
De smokkeltocht was perfect georganiseerd, een bijzonder geslaagde avond, die echter meer deelnemers verdiende.
De voetbalverenigingen in de Hof hebben nader kennis gemaakt met de wethouder dhr. Knuiman. Er heeft een constructief gesprek plaats gevonden. Over diverse onderwerpen is van gedachten gewisseld. Twee jaar zal alles nog bij het oude blijven, waarna een sportbeleid voor de gehele gemeente zal gelden.
Stef Hofman heeft te kennen gegeven aan het eind van het seizoen te willen stoppen als jeugdtrainer. We zijn erin geslaagd voor het volgend seizoen Wolfgang Arnthof vast te leggen. Wolfgang is een ervaren trainer, we wensen hem veel succes bij onze vereniging.
Als ik dit schrijf is het eerste team nog volop bezig met de laatste wedstrijden van de competitie. Evenals andere jaren, rekenen we op een goede eindsprint in de laatste wedstrijden.
Wim Westerhof
Geef de pen door... Marc Brinkcate
In het vorige verschijnen van 'n Möspraot gaf good old Ronnie Hendriks de pen door aan ondergetekende om te horen hoe het mij vergaat bij hoofdklasser HSC'21 uit Haaksbergen. De balans na acht maanden...
Sportieve lat
Na lang wikken en wegen besloot ik medio mei 2000 de sprong in het diepe te wagen en vroeg overschrijving aan van S.V. Delden naar HSC'21 in Haaksbergen. Waarom? Puur om te kijken of ik de sportieve lat voor mezelf hoger kon leggen.
Dinsdag 25 juli was het dan zover; om 18:45 uur reed ik samen met de ons allen bekende Tom Bloeming richting Haaksbergen voor de 1e training van het seizoen 2000-2001. Gelukkig had ik op advies van René Belt de weken ervoor reeds flink afgezien in de Ploai, zodat ik conditioneel mijn mannetje kon staan.
Wat mij de eerste maanden het zwaarst tegenviel waren de trainingsintensiviteit en het aantal keren dat er getraind werd. Daar waar ik bij S.V. Delden twee keer in de week trainde, moeten we bij HSC'21 door de week drie keer aan de bak (dinsdag, donderdag en vrijdag). In de voorbereiding heb ik echter geen training overgeslagen en speelde alle oefen- en Amstelcupwedstrijden (Elinkwijk, de Graafschap 1 en Bennekom) mee. Ik moet bekennen dat het wel even wennen was om bij wedstrijden een groenwitte outfit aan te trekken nadat ik ruim 20 jaren aktief de kleuren blauw en geel had verdedigd.
Trainer Jerry Cooke, overgekomen van zondag 4e klasser S.V. Vaassen, gaf mij in de voorbereiding meestal een rol als rechtshalf of midmid, simpelweg omdat voorin de voorkeur werd gegeven aan het spitsentrio Sepp, Looms en Nijhuis. Drie gevestigde namen binnen het hoogste amateurvoetbal.
Barger Oosterveld
Zondag 3 september startte voor ons de competitie met een uitwedstrijd tegen SVBO uit Barger Oosterveld (onder de rook van Emmen). In de wedstrijdbespreking kreeg ik te horen dat ik zou starten als rechtsbuiten, mijn debuut in de hoofdklasse C was een feit. Na een aantal weken aardig wat speelminuten te hebben meegepakt bij het eerste, volgde een kleine sportieve terugslag en speelde ik een aantal wedstrijden mee met het tweede elftal (reserve hoofdklasse) of ging bij het eerste mee als wisselspeler. Een aantal weken voor de winterstop ging ik regelmatiger met het eerste mee en kreeg opnieuw de nodige speelminuten.
Tijdens de winterstop speelden we ter ere van het 80-jarig jubileum van HSC'21 tegen FC Twente. Een schitterende ervaring om voor zo'n 2000 man tegen de regionale trots te mogen spelen. Ik speelde alleen de laatste 20 minuten mee en dacht de eer te redden door 1-4 achter Sander Boschker te schuiven, maar de grensrechter constateerde een dubieus gevalletje van buitenspel. Meteen na de winterstop kwam dé kans om mijzelf te bewijzen op m'n vertrouwde plek, spits. Erwin Looms was een aantal wedstrijden geschorst terwijl Dennis Sepp geblesseerd aan de kant moest blijven. Tegen de toenmalige koploper Appingendam startte ik dan ook voor de eerste keer als spits in de basis. In de 65e minuut werd ik middels een steekpass op rechts vrij voor de keeper gezet en schoof de 1-0 eindstand binnen. Een leuke binnenkomer als vervangende spits van Looms...Scoren blijft voor mij de mooiste bekroning in het voetbal. Vanaf die wedstrijd tot aan het moment dat ik dit verhaal op papier zet ben ik steeds als basisspeler gestart en heb elke wedstrijd de 90 minuten volgemaakt. Echter wanneer iedereen in de selectie van twintig man fit is en er geen schorsingen zijn ben ik mij ervan bewust dat ik op dat moment nog geen basisspeler zal zijn.
Balans
Na acht maanden een balans opmakend kan ik zeggen dat ik in een leuke groep terecht ben gekomen waar ik veel leer van spelers als Sepp, Looms, Nijhuis, Dikken en Steggink. Erg belangrijk vind ik dat er een trainer voor de groep staat die zowel de ervaren als de minder ervaren spelers vertrouwen geeft. Iedereen is belangrijk in een lang seizoen. Op dit moment doen we nog steeds mee voor het kampioenschap en de districtsbeker en wie weet pakken we één van die hoofdprijzen.
Begin mei zal ik definitief beslissen of ik er een jaar bij aanplak bij HSC'21 of dat ik een andere/oude weg insla. Ik wens in ieder geval S.V. Delden en René Belt, die bij de Lutte aan de slag gaat, veel sportief succes toe. Ik zal, net als mijn oude teammakkers al een aantal keren bij mij hebben gedaan, zeker bij S.V. Delden komen kijken wanneer ik zelf een weekend niet hoef te voetballen.
De pen geef ik door aan een speler uit de selectie van S.V. Delden die naast aktief voetballer ook veel voor de jeugd betekent. Deze speler die (nog) niet zeker is van een basisplaats bij het eerste zal ongetwijfeld de komende jaren aankloppen bij de basiself. Ik geeft het woord aan Mark Tuitert, alias 'n klein'n Toet'n.
Sportgroeten,
Marc Brinkcate
Het eeuwige voetballeven?
Johan en Arnold Laarhuis overwegen er mee te stoppen
Niemand is het eeuwige voetballeven beschoren, dat weten we allemaal. Maar sommige voetballers brengen je toch aan het twijfelen. Bij S.V. Delden komen we dat soort spelers tegen in het vijfde elftal. De gebroeders Laarhuis spannen absoluut de kroon. Arnold is 56 jaar, Johan zelfs 58! Ze zijn niet kapot te krijgen, zo lijkt het.
Maar... desgevraagd zeggen ook de beide Laarhuizen soms wel eens te overwegen er mee te stoppen: "Het kan best zijn dat ik het zo ineens, na een penalty, definitief voor gezien houd." 'n Möspraot sprak met de twee oudste voetballers van S.V. Delden.
door Wim Mensink en Jan Holterman
"Ik heb nog wel een mooie foto waar we met zijn tweeën op staan," antwoordt Arnold een beetje geheimzinnig, wanneer we vragen naar voetbalkiekjes om dit interview in het clubblad mee te doorspekken. "Maar hij heeft niets met S.V. Delden te maken."
En inderdaad, de foto op de volgende pagina heeft geen betrekking op voetbal. Geen wonder ook. De foto dateert van ruim een halve eeuw geleden. En, hoewel ze al erg lang meelopen, in die tijd voetbalden Johan en Arnold Laarhuis nog niet. Kunnen de broers zich nog herinneren hoe ze voor het eerst met voetbal in aanraking kwamen?
Voetballen op de Esschool
"Op de Esschool. Daar zijn we begonnen met voetballen, onder meester Jalink," klinkt het als uit één mond. "We voetbalden in die tijd tegen andere lagere schooltjes uit Ambt Delden, onder de noemer 'boeren tegen burgers'. Wij speelden toen nog echt op klompen."
"Die voetbalwedstrijden met de Esschool, en sportdagen in het algemeen, vond meester Jalink heel belangrijk. Hij deed daar altijd heel veel op uit, ter meerdere eer en glorie van 'zijn schooltje'. Jalink stond heel goed bekend, ook qua onderwijs. Het was een echte schoolmeester, iemand voor wie iedereen nog echt respect had."
"Maar goed, als schooljongens wilde je de regels natuurlijk nog wel eens aan je laars lappen, als de meester er niet was. Zo weet ik nog goed dat we voor schooltijd altijd voetbal speelden op het veldje bij de school. Maar dat mocht niet. En dus stond er altijd een van ons op de uitkijk, om de rest te kunnen waarschuwen zodra 'n dikk'n er aan kwam."
S.V. Delden of de PJGO (Plattelandsjongeren Gemeenschap Overijssel)?
Arnold: "Na de lagere school verwaterde dat voetballen op de es een beetje. Je sloot je in die tijd nu eenmaal niet zo gauw aan bij een vereniging. Ja, gymnastiek en atletiek, in PJGO-verband, daar deden we wel aan mee."
Johan: "Maar de PJGO bedacht daarnaast ook steeds andere dingen. Voetbaltoernooien onder andere. En zo ben ik dus, na de lagere schooltijd, bij de PJGO weer opnieuw met voetballen begonnen. Ik was toen een jaar of 17, 18. Het verhaal over het voetbal in PJGO-verband heeft al wel vaker in het clubblad gestaan."
Arnold: "Ook ik heb het voetballen na de lagere school in eerste instantie bij de PJGO weer opgepakt. Pas een jaar later kwam ik bij S.V. Delden. In 1962 was dat. Ik was 17 jaar en kwam dus in het A-elftal terecht. Maar ik speelde ook meteen al met senioren mee, in het tweede elftal."
"Ik weet nog wel goed dat ik heel wat heb moeten zeuren voor ik bij S.V. Delden mocht voetballen. 'En wat dan a-j 'n been brekt,' was steevast de reactie van mijn ouders. Maar goed, op een gegeven moment mocht het dan toch. Waarom bij Delden? Ja, dat ging vanzelf, via de andere S.V. Delden-spelers die bij de PJGO meededen."
Johan is pas veel later bij S.V. Delden gaan voetballen dan Arnold. Johan hierover: "Ik ben in 1967 getrouwd en in Hengelo gaan wonen. In 1974 ben ik weer naar Delden verhuisd en toen pas ben ik ook bij S.V. Delden komen voetballen. In de tussentijd heb ik slechts zo af en toe een beetje gevoetbald. Bedrijfsvoetbal vooral."
"Ik heb trouwens, in de tijd dat ik in Hengelo woonde wel bijna een handtekening gezet onder een contract om samen te gaan voetballen met een aantal 'boerenjongens'. Die wilden zich van S.V. Delden afsplitsen omdat voetballers van buiten Delden, de 'buitenlanders', veel te makkelijk in het eerste elftal werden gezet. Bij hun eigen club konden die jongens niet meer in het eerste elftal meekomen, en bij Delden wel, want dat speelde iets lager. Maar uiteindelijk is er van die afsplitsing, en ook van mijn contract, niets terechtgekomen."
Arnold: "Maar deze anekdote geeft wel aan dat het boerenvoetbal voor ons toch altijd het mooiste was. Misschien was dat indertijd ook wel een beetje arrogantie van ons. Maar goed, we vonden nu eenmaal dat we beter waren dan Delden."
Johan: "Met de PJGO hebben we in provincieverband ook best knappe prestaties neergezet. We hadden een goed team. Met natuurlijk de Holtermannen: keeper Jan, Gerrit, Henk en Wim. En verder met onder anderen Wim Blekkenhorst, Wim Pasman, Jan Naafs, wij tweeën, Johan Seppenwoolde, Gerrit Paskamp en Jan Dekker."
De 'carrière' bij S.V. Delden
Tot zover dan maar weer het verhaal over de PJGO, want we zijn toch vooral benieuwd naar de carrière van de gebroeders Laarhuis bij S.V. Delden.
Arnold: "Nadat ik bij Delden kwam, heb ik maar heel even in het tweede elftal gespeeld. Toen Herman Verdriet er in het eerste mee ophield, kwam ik in het eerste terecht. In 1965 was dat."
"Al met al heb ik behoorlijk lang in het eerste gevoetbald, tot 1983 ongeveer. Daarna speelde ik in het tweede elftal, maar ook toen heb ik nog wel eens in vriendschappelijke wedstrijden meegespeeld met het eerste. In 1988 bijvoorbeeld, onder Harrie Lammertink. Er waren toen nogal wat personele problemen."
"De voornaamste reden waarom ik het zo lang heb volgehouden in het eerste elftal is dat er steeds jongere spelers ineens weggingen. En spelers ronselen buiten Delden, dat deden we niet. We zijn immers een echte Deldense club."
Johan heeft altijd op een wat lager niveau gespeeld dan Arnold. Johan: "Ik heb niet hoger gespeeld dan het tweede elftal. Een paar jaar maar, en toen kwam dat gedonder met het zaterdagvoetbal. Voetballen op zaterdag was in eerste instantie puur recreatief. Niks mis mee."
"Maar op een gegeven moment is er toch wat fout gegaan. Na een aantal jaar wilde men ineens voor de zaterdagtak dezelfde status als voor het zondagelftal. En dat ging dus niet. Het betekende het einde voor het zaterdagvoetbal bij Delden. Een van de twee zaterdagelftallen is nog naar Wilhelminaschool gegaan, toen. Ik ging naar het vijfde elftal: het veteranenelftal."
Arnold: "Ik ben pas in 1991 van het tweede naar het vijfde elftal gegaan. Dat was ook de gedachte achter het veteranenelftal. Paul Holtkamp, de geestelijk vader zeg maar, wilde een elftal voor oud-eerste-elftal-spelers. Het vijfde is tegenwoordig een perfecte mix van echte veteranen - vijf van ons hebben Abraham al gezien - met een 'jonge injectie'."
Behalve met voetballen alleen zijn Johan en Arnold ook op andere gebieden actief geweest binnen S.V. Delden, is het niet?
Johan: "Dat klopt. Zo heb ik bijvoorbeeld, ongeveer in dezelfde periode dat het zaterdagvoetbal bij Delden speelde, in het bestuur gezeten. Van 1974 tot 1984 was dat. Ik ben onder andere tweede voorzitter geweest, en penningmeester. Binnen het bestuur heb ik zo van alles wel wat gedaan."
"Ik ben overigens in het bestuur gekomen, vlak nadat door de 'boeren' besloten was dat ze zich niet zouden afsplitsen van S.V. Delden. In plaats daarvan wilden ze in het bestuur van S.V. Delden duidelijker een stem hebben. Op basis van handtekeningenacties ben ik toen, als nieuw lid, in het bestuur gekozen, samen met Derk-Jan Tuitert. Als vertegenwoordigers van het boerenvoetbal, zeg maar."
Arnold heeft zich bij onze vereniging vooral met de jeugd bemoeid. Arnold hierover: "Helemaal in het begin heb ik de jeugd zelfs nog getraind hier. Samen met Riky, en met Gerrit Pelle. In Delden hadden we toen nog geen sporthal, dus gingen we wel eens naar de sporthal in Hengelo, op de fiets."
"Verder ben ik voorzitter bij de jeugd geweest, van 1979 tot 1986 ongeveer. En daarna ook nog een poosje, van 1994 tot 1996. Ik ben toen ingevallen voor Derk-Jan Tuitert. In die twee jaar maakte ik meteen ook deel uit van het hoofdbestuur. Dat had ik eerder nog niet gedaan, want begin jaren tachtig was het jeugdbestuur nog gescheiden van het hoofdbestuur. Als jeugdbestuur moest je toen wel eens 'vechten' tegen het hoofdbestuur. Wat dat betreft is het nu veel beter. Logischer ook - we zijn toch één vereniging."
De beide broers hebben tegenwoordig geen bestuurlijke functies meer bij S.V. Delden. Toch hebben ze het hier zo af en toe nog wel eens voor het zeggen: op het veld. Johan en Arnold treden op zaterdag regelmatig als scheidsrechter aan. Johan heeft zelfs een scheidsrechtersdiploma. Arnold niet: "Ik fluit op gevoel. Ik vind dat ook voor een scheidsrechter ook het plezier voorop moet staan. En wanneer iemand een scheids verbaal of fysiek aanvalt, associeer ik dat altijd met een gebrek aan verstand."
'Hoogtepunten'
Zowel Johan als Arnold zijn dus altijd nauw betrokken geweest bij het reilen en zeilen van onze vereniging. Welke voorvallen zijn hun, zo terugblikkend op die lange periode, nu vooral bijgebleven?
Arnold: "De promotie via de nacompetitie in 1973, in Oldenzaal, dat was voor mij wel een hoogtepunt. Ik had juist dat jaar besloten te stoppen met trainen. Maar Stef Landman belde me op: 'Wil je toch niet één keer in de week trainen? We kunnen iedereen gebruiken.' En inderdaad: er raakte iemand ernstig geblesseerd. Toen heb ik zo'n beetje alle wedstrijden nog gespeeld."
"Een ander hoogtepunt was natuurlijk het kampioenschap met het vijfde, een paar jaar geleden. En met het tweede ben ik ook nog eens kampioen geworden."
Johan: "Ik heb met het vijfde elftal twee kampioenschappen meegemaakt. Dat was natuurlijk leuk, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het voetballen elke zondag wel leuk vond. Iets anders waar ik met veel plezier op terugkijk is het weekendje Valkenburg, met het vijfde, een paar jaar geleden."
Arnold: "Er waren eigenlijk altijd wel leuke dingen te beleven bij Delden. Kaarten, zwikken om knaken. Noem maar op. Vaak betrof het van die typische, onbenullige voetbalhumor."
Voetbalkwaliteiten
Gevraagd naar de voetbalkwaliteiten van de beide broers, weidt Arnold meteen uit over Johan: "Eén van de sterke punten van Johan was toch dat hij met een lachend gezicht iemand middendoor kon schoppen. Daar stond hij om bekend. Maar ik moet er wel meteen bij zeggen dat in de loop der jaren Johan in het veld wel wat lieflijker is geworden."
Johan beaamt: "In een rechtstreeks duel was ik altijd knetterhard, ja. Maar ik ging wel altijd voor de bal. Let wel: ik ben altijd verdediger geweest, maar ik heb nog steeds een blanco strafblad. Ik heb nog nooit een gele of rode kaart gekregen. Maar ik mekkerde dan ook nooit tegen de scheidsrechter. Daar bereik je toch niks mee."
"Ik ben zelf nooit geblesseerd geraakt in die duels. Dat heeft er mee te maken dat je stevig in elkaar zit. Toch is de laatste tien jaar het fanatieke er inderdaad wel een beetje af gegaan. Dát slijt dus wel."
Arnold: "Hoewel Johan en ik zo'n beetje dezelfde bouw hebben, ben ik toch wel meer dan eens geblesseerd geweest. Mijn knieën hebben in de loop der tijd heel wat geleden. Beide knieën heb ik dan ook wel een keer in laten kijken. Maar ik heb er altijd mee door kunnen spelen."
In tegenstelling tot Johan heeft Arnold in wel verschillende linies gespeeld. Arnold: "Mijn carrière begon ik in de spits. Ik had een ijzersterke conditie en was tweebenig. Multifunctioneel zeg maar. Later ben ik in het veld langzaam meer naar achteren, richting verdediging geschoven."
"Wat wel grappig is, is dat je in het begin denkt dat je voetballen kunt, en dus maar het beste veel zelf kunt doen. Pas later krijg je door dat het veel beter is wanneer je de bal afgeeft aan betere spelers."
Het eind in zicht?
Ook voor voetballers komt de wijsheid blijkbaar met de jaren. Wat dat betreft kunnen Arnold en Johan natuurlijk een behoorlijk woordje meespreken. Johan heeft 27 jaar bij S.V. Delden gevoetbald. Met zijn 58 jaar is hij zo goed als zeker oudste voetballer bij S.V. Delden ooit. En ook Arnold heeft een record op zijn naam staan. Hoewel hij 'nog maar' 56 jaar is, heeft hij nóg langer bij Delden gespeeld dan Johan. Arnold is bezig aan zijn 39e seizoen.
Arnold: "Maar ik ben nooit bewust op jacht geweest om de 'langst actieve speler' bij S.V. Delden te worden. Voor mezelf had ik altijd als deadline in gedachten: het moment dat het op maandag niet meer gaat zoals ik wil. En tot dusver gaat het nog goed. Maar wel is het zo dat je, naarmate je ouder wordt, makkelijker geblesseerd raakt, en van bepaalde blessures langer last hebt. Het eind komt dus wel in zicht. Het kan best zo zijn dat ik in één keer, na een benutte penalty, zeg: Het is gebeurd."
En zo zegt Johan er ook over te denken: "Dit seizoen al heb ik elke wedstrijd meestal maar één helft gespeeld. Wanneer ik stop, hangt ook een beetje af van wat andere spelers in het team doen."
Maar als krasse bijna-zestigers zeggen de beide Laarhuizen nog wel van plan te zijn betrokken te blijven bij S.V. Delden, ook nadat ze met voetbal gestopt zijn. Als scheidsrechter bij de jeugd op zaterdag, en natuurlijk als toeschouwer op zondag. We zullen ze dus nog wel regelmatig kunnen blijven zien op 'n Mös, zo vertrouwen ze ons tegen het einde van het gesprek toe.
Het laatste woord, tot besluit van het interview, is voor Arnold: "Al met al hebben we hier bij Delden toch een schitterende tijd gehad. Echt een schitterende tijd, die veel te snel voorbij is gegaan."
Kaartavond S.V.Delden
De in februari gehouden kaartavond was na de zaalvoetbalavond om de Mösbokaal de eerste poging om naast voetbal andere activiteiten te organiseren.
Gezien de goede belangstelling en de positieve reacties werd direct die avond al besloten een volgende kaartavond op vrijdag 13 april (Goede Vrijdag) te beleggen.
De deelnemers konden zich inschrijven voor een tweetal spelen n.l. kruisjassen en hartenjagen. Het lag voor de hand dat de wat jongere garde zich meer voor het laatste spel aangetrokken zou voelen. Dit bleek inderdaad het geval te zijn
Uitslagen kaartwedstrijden
Kruisjassen
1e prijs Martin Wardenburg (4264 punten)
2e prijs Jan Oolbrink (4152 punten)
3e prijs Wim Pasman (3867 punten)
Hartenjagen
1e prijs Jan Holterman (kan ook Johan geweest zijn, maar Jan ging er met de vleesschotel vandoor)
2e prijs Edwin Hietbrink
3e prijs Ed Stokkentreeff
De leiding was in handen Johan Laarhuis en Gerrit Paskamp.
Smokkeltocht S.V.Delden
Op vrijdag 16 maart werd vanaf de Oelerschool een smokkeltocht georganiseerd. Onze specialist bij uitstek op dit terrein Gerrit Paskamp had een prachtige avondroute uitgezocht en uiteraard met de nodige "instinkers".
De auto van onze G.P. is de schrik van elke deelnemer. Immers degene die door hem gezien wordt, gaat onherroepelijk op de bon en krijgt strafpunten. G.P. heeft dan ook een heel arsenaal aan methodes om de "smokkelaars" te arresteren. Berucht is o.a. zijn rijden zonder licht. Hij wacht nu nog op de uitvinding hoe je kunt autorijden zonder de lawaaierige motor in te schakelen...........
De route was duidelijk getekend in een kaartje van de buurtschap. Pijlen gaven de richting aan. Dit werd gedaan om degene die moeite hebben met de rechts/links oriëntatie tegemoet te komen.
Helaas bleek dat één groep het kaartlezen niet in het lespakket had gehad, want ze verdwaalden reeds na enkele minuten. Ze kwamen terecht bij café De Sevenster aan de Haaksbergerstraat. Gelukkig zaten ze niet op een droogje en de bitterballen smaakten voortreffelijk. Maar .......... ze misten een lekkere kruidenbitter .
De andere groepen waren zeer serieus bezig. Alle lof!
De groep met de meeste punten stond onder leiding van Arnold Oolbrink. Deze Oud Oeler superspeurder vond voor de meest lastige vragen en opdrachten een goede oplossing!
Iedereen genoot na binnenkomst van de lekkere snert en andere vloeibare versnaperingen. Aan het einde van deze gezellige avond deelde Gerrit Paskamp de prijzen (krentenweggen) uit.
Gerrit S.
Goed spelen zonder een bal te raken
Uitspraken van Johan Cruyff
Hierbij nog enkele uitspraken van onze legendarische voetballer/trainer Johan Cruijff.
· Voetbal is slopen van de tegenpartij. Zoek de zwakke plekken op en dan begin je.
· Een verdediger heeft vaak minder techniek, dus moet je hem opjagen.
· Een goede trainer laat de slechte kanten van de ene speler camoufleren door een ander.
· Alleen met een harde aanpak kun je iets bereiken.
· Een trainer heeft succes nodig om gelijk te krijgen.
· De één overziet één, twee of drie spelers, ik overzie ze alle elf.
· Voetbal is heel eenvoedig, een trainer moet er geen moeilijkheden aan toe voegen.
· Het vervelende van mijn carrière was, dat ik alles beter wist. Dan blijf je kankeren.
De jongens van Delden 4
Wij zijn de jongens die het Rood-Zwart shirt geruild hebben voor het blauw-gele van S.V. Delden.
Uit onvrede met de gang van zaken bij Rood-Zwart werd vorig jaar het voorstel gedaan om een overstap te maken naar S.V. Delden. We hadden toen moeite om het nodige aantal van 13 personen bij elkaar te krijgen, omdat niet iedereen die overstap wilde maken.
Van buitenaf kwamen er gelukkig wel jongens die graag met ons wilden voetballen en konden we toch 13 inschrijfformulieren inleveren.
In Delden 4 begon het voor ons goed. We kregen nieuwe tenues en alles werd voor ons geregeld. We hebben geen moment het idee gehad dat we niet welkom waren. Onder leiding van Henk werden de trainingen samen met het derde elftal druk bezocht. Diegene die de dinsdagavond vrij hadden konden dan ook gaan trainen. De trainingen hadden effect, want van de eerste zes wedstrijden werden er vier gewonnen. Leuke bijkomstigheid was dat we bij Rood-Zwart 6 waren ingedeeld. Met die jongens werden al plannen gemaakt om de laatste wedstrijd vanhet seizoen, die we tegen elkaar spelen, eenbarbecue te organiseren.
Inmiddels is onze groep al gegroeid tot 16 personen en we hebben het allemaal erg naar onze zin. Wat betreft Rood-Zwart is het jammer dat het zo gelopen is, maar we hebben nog geen moment spijt gehad.
Peter Naafs (zondagochtendspits van Delden 4)
Delden 3, HELDEN van vandaag de dag
Het klinkt misschien als een donderslag aan heldere hemel, maar ook in de pittoreske Hof van Twente kon men laatst getuige zijn van een waar drama. U zult het niet geloven, maar ook in het oosten van het land, waar de rivieren volgens Marsman traag door een of ander laagland stromen, is begin dit jaar een bedreigd knaaggenootje gevonden. Deze keer waren het dus eens niet de zelfingenomen zogenaamd 'gemoedelijke' zuiderlingen die de primeur hadden, maar diende het speelveld van het veelal te laag ingeschatte Delden 3 als amfitheater van de 21ste eeuw. Op genoemde locatie werd namelijk de welbekende Korenwolf gesignaleerd, en deze keer, meer als uitzondering dan als regel, was van dronkenschap geen sprake. Wel een wonderlijk dier, dat net als de zeer zeldzame eenhoorn op eigen houtje de zondvloed had overleefd.
Maar genoeg van dit gebazel. De kritische lezer zal zich afvragen waar dit schier oneindig gezever naar toe gaat. Ook ik als toeschouwer stel mijzelf in dit verband op gezette tijden de vraag: Waarheen leidt deze weg? Welnu, ik hoop dat na het lezen van dit epistel deze vragen meer dan voldoende beantwoord zullen zijn. Zeker is dit echter allerminst.
Laten we beginnen bij het begin: Waarom in hemelsnaam dit epos op perkament gezet? De aanleiding hiertoe is even simpel als triest, want we weten allemaal dat Delden 3 op dit moment niet haar beste seizoen beleeft. Jammer maar waar, en gelukkig heel erg verklaarbaar als het in een sociaal-religieus raamwerk wordt geplaatst. Ik wil dan ook graag een parallel trekken tussen de sportieve titanen van Delden 3 en, hoe kan het ook anders, de eenhoorn. De link is eenvoudig gelegd, als je maar goed genoeg kijkt (naar de bodem van het glas, dat helpt al enorm).
Het komt er in het kort op neer dat zowel Delden 3 als de eenhoorn binnen beider respectievelijke context als een soort onderhond zijn geplaatst. De eenhoorn is, net als Delden 3, een soort van mythologisch wezen, dat misschien niet meer thuis hoort in deze tijd die bol staat van verderf. En was het niet de eenhoorn, die in de tijd van Noach, de ark niet kon vinden waarmee hij zichzelf in veiligheid had kunnen brengen, maar er juist voor koos om te spelen en te helpen.
Is het nu moeilijk om het verband te vinden met onze hedendaagse helden? Maar nee! Ook de bijkans mythologische figuren van 3 Delden bekommeren zich immers niet zozeer om winst of verlies in de reserve zesde klasse. Want wat maakt het nu uit, of er in het hier en nu een kleine relatief onbetekenende winst wordt geboekt? Waar het uiteindelijk allemaal om gaat is natuurlijk het 'algemeen goed', op de langere termijn. Maar zien we grote clubs als Ajax, PSV en Feyenoord zich daar druk over maken. Nee. Zoals zovelen zijn ook zij te kortzichtig. En hier is het dat het goede in de tijgers van Delden 3 naar boven komt. Zij zijn in staat om zichzelf op te offeren voor het grotere belang.
Is er dan echt nog iets belangrijker dan winnen of verliezen in het veld, zo vraagt u zich nu ongetwijfeld af? Nou, eigenlijk maakt het niet zoveel uit. De vraag die onze helden, die de Olympus meer dan waard zouden zijn, aan zich zelf stelden was dan ook niet: Hoe kunnen wij nu belangrijk zijn. Zij wisten een veel voornamer vraag te formuleren. Een vraag die welhaast loodrecht staat op de verloedering van de huidige maatschappij. Een vraag die tot in de hogere sferen doordringt: Hoe kunnen wij helpen?
Zo een korte en eenvoudige vraag. En zo als het hoort bij zij die schoner zijn dan de eerste bloesem van het jaar, wisten zij een gepast antwoord te geven op deze vraag. Zij wisten de daad bij het woord te voegen. Zij hielpen. Niet in het opzichtige, maar in het kleine. Zij hielpen de Korenwolf. En ja, het is dan een klein gemis als bij het werken voor het grote goed, er een luttel en tijdelijk verlies geleden wordt. In dit licht bezien is elke verliespartij slechts een klein offer. Een offer, dat meer mensen zouden moeten brengen, voor een hoger goed in deze maatschappij. Wat maakt het, kortom, dan ook nog allemaal uit dat Delden 3 onderaan staat?
Staande langs de zijlijn rest mij dan ook niets nog dan te roepen: Hulde aan Delden 3. Dat velen hun voorbeeld mogen volgen.
Bas de Kruif
PS Ik hoop dat Jan spoedig korte metten zal maken met zijn writers block. Zo'n enorme berg onzin als hierboven gooi ik er namelijk niet makkelijk voor een tweede keer uit.
Ken je klassiekers
1. Hoe heet de Zuid-Amerikaanse tegenhanger van de Champions League?
2. Noem de drie Nederlandse trainers die FC Barcelona onder hun hoede hadden?
3. Wie gaf de assist waaruit Van Basten scoorde tijdens de Europacup II finale '87 Ajax-Lok. Leipzig?
4. Wie is volgens een statistisch onderzoek de beste trainer van de wereld op dit moment?
5. Welke Braziliaanse keeper verdedigt het rood-geel van Galatasaray?
6. In welk stadion werkt Napoli haar thuiswedstrijden af?
7. Wie was de immer opgewekte trainer van Ierland tijdens het EK'88?
8. Welke club speelt in het Schotse Edinburgh?
Jeugdhoek
We gaan op weg naar het slot van de competities. Voor het A-elftal is dit het einde van een seizoen met wisselende resultaten. Na de winterstop ging het steeds beter met de mannen van Stef Hofman. Zo werden er prima overwinningen geboekt op b.v. HSC '21 en Achilles '12. De jongens vormen een hecht team, en dat is niet altijd het geval geweest. Veel succes en veel plezier bij de toernooien en afsluitende weekendjes weg!!
Het C-elftal presteert prima en doet mee om het kampioenschap. De jongens spelen al jaren met elkaar en dat is te zien. Trainer Scholte in 't Hof en assistent Koebrugge hebben een prima eenheid van de groep gemaakt. Volgend seizoen zal het team in zijn geheel de overstap naar het nieuw te vormen B1 maken.
Het D1-team presteer naar behoren. Baldwin en Mark hebben een technisch team wat al menig overwinning heeft behaald. Dit ondanks de vaak grotere tegenstanders. Volgend seizoen gaan de jongens met zijn allen verder als C-team.
E1 is in handen van Erik Olde Scholtenhuis en Daniël Higenbotham. De jongens werken hard en spelen op een hoger niveau omdat ze voor de winterstop kampioen werden. Het ligt in de bedoeling de jongens komend seizoen over te hevelen naar D1.
E2 presteert het best als ze maar wakker zijn. Dit is de mening van de leiders Jan Bram de Groot en Jan Hondebrink. Het gaat prima, ook tijdens de trainingen van Tom Goosselink en Rob Zomerdijk is de opkomst 100%.
Onze allerjongste voetballertjes van F1, deden gelijk maar van zich spreken. Ze wonnen hun allereerste competitiewedstrijd van Rood Zwart. Inmiddels weten ze ook wat verliezen is. De trainingen van Mariska worden goed bezocht.
Allemaal een mooi seizoenslot gewenst!
Richard Brunnekreef
Gezocht een trainer voor E1......
Medio oktober vorig jaar wilde mijn zoontje Glenn graag bij een echte club voetballen. Zijn keus viel dus op S.V. Delden. Volgens hem een gezellige vereniging. Dat had hij gehoord van enkele klasgenootjes die daar in de E-jeugd speelden.
Hij werd met open armen ontvangen en mocht gelijk meedoen in de competitie van E1. Na een paar wedstrijden werd de balans opgemaakt en het bleek dat hij het er goed naar z'n zin had.
Als vader ben je natuurlijk benieuwd hoe jouw zoon speelt en om die reden was ik geregeld als toeschouwer/supporter van E1 aanwezig. Mijn eerste indruk was dat het team al behoorlijk speelde. Ik had gerekend op "kluitjesvoetbal" maar er werd al aardig gecombineerd en gescoord. Op een paar wedstrijden na werd er meestal met grote cijfers gewonnen.
Als oud voetballer veronderstel je dat er nog wel wat tactisch inzicht bewaard is gebleven. Dat probeer je dan aan de voetballers op het veld over te brengen.
Dat was ook het toenmalige duo Mark en Baldwin opgevallen. Ik werd benaderd om trainer en begeleider te worden van E1, omdat het huidige duo naar het D-team doorschoof. Er was dus een vacature voor zowel de functie van trainer als begeleider van E1.
Na bedenktijd heb ik mijn medewerking als trainer aangeboden. Vanwege tijdgebrek had ik geen mogelijkheid om ook als begeleider actief te zijn. Daarvoor werd Daniël Higgenbotham gestrikt.
Na een paar aanwijzingen van het trainingsduo Mark en Baldwin kon ik aan de slag met de jongens. De groep pakte de draad goed op en er werd lekker getraind.
Toen na de winterstop de resultaten minder werden temperde het enthousiasme bij E1 en kwamen er ook enkele tekortkomingen in de huidige trainingsvorm aan het licht. Aangezien elk teamlid, inclusief trainer en begeleider, in principe gaat voor het beste resultaat, was het vanzelfsprekend dat het een en ander goed besproken werd.
Het resultaat is dat de afstemming tussen de trainer en de begeleider verbeterd wordt en dat de training, op voorstel van Daniël, volgens een bepaalde structuur gaat. Daarmee is de mindere periode natuurlijk niet voorbij want het team is door het kampioenschap (voor de winterstop) in een zwaardere poule ingedeeld en hebben ze ook nog niet op "oorlogssterkte" gespeeld. Ze moeten laten zien of ze ook lichamelijk en mentaal voor het grotere werk klaar zijn.
Ik blijf daarbij optimistisch want het team heeft potentie genoeg.
Ik vind het geen eenvoudige klus om "zomaar even" trainer te worden. Er komt meer bij kijken dan je denkt. Ik heb het in elk geval naar mijn zin en hoop het volgend seizoen goed af te kunnen ronden. Daarna zien we wel verder.
Tot slot nog mijn algemene indruk over de club. Het is een kleine sportvereniging met enthousiaste vrijwilligers. Ik vond het prettig om bij het vrijwilligersfeest in januari aanwezig te zijn. Je kent de meeste mensen namelijk niet en daar komt op deze wijze een beetje verandering in. Kortom:leuke club en vriendelijk volk.
Eric Olde Scholtenhuis
Trainer E1
Enkelspel (Justin Neuber)
Hoe oud ben je? 7 jaar.
In welk team speel je? F1.
Vind je dat een leuk eftal? Ja.
Waarom vind je het leuk? Mijn vriendjes spelen ook mee.
Wie is jullie leider? Mariska.
Wie is jullie trainer? Mariska.
Op welke positie speel je? Middenvelder.
Vind je dit een fijne positie? Ja.
Wat is het leukste wat je bij S.V. Delden hebt meegemaakt? Alles.
Waar ben je goed in? Hard trappen.
Waar ben je niet zo goed in? Koppen.
Waar oefent de trainer met jullie het meest op? Partijtje spelen.
Wie vind je de beste voetballer bij S.V. Delden? Daniël en Mark.
Wie is de beste voetballer van Nederland? Patrick Kluivert.
Welke club is de beste? Barcelona.
Wie zijn je vrienden? Daan en Roy.
Welk meisje vind je leuk? Geen.
Heb je nog meer hobbies dan voetballen? Darten, computerspelletjes.
Welk tv-programma vind je het leukst? Dragonball-Digimon.
Welke muziek vind je leuk? Def Rhymz.
Waar heb je een hekel aan? Ruzie.
Wat eet je het liefst? Patat, pannekoek en ijs.
Wat vind je van de club S.V. Delden? Leuk, gezellig.
Wat zou je bij S.V. Delden willen veranderen? Niets.
Oplossing Ken je Klassiekers
1. Copa Libertadores
2. Rinus Michels, Johan Cruijff en Louis van Gaal
3. Sonny Silooy
4. Alex Ferguson
5. Claudio Taffarel
6. Stadio San Paolo
7. Jackie Charlton
8. Hearts of Midlothian