Trainingsweekend Delden 4
Bispringen, Duitsland, 11 t/m 14 januari 2008

Het was weer zover. Een trainingsweekend met Delden 4. De locatie die al geboekt was, bleek tijdens deze periode ineens gesloten te zijn. Een wijziging van de boeking was dus noodzakelijk. De organisatie heeft 3 luxe bungalows + een aantal voordeeltjes weten te boeken op Center Parcs Bispringen. De huisjes hadden onder meer een stoomcabine, 2 douches en een sauna. Bispringen ligt op ongeveer 320km van Delden en is een klein plaatsje (5000 inwoners) tussen Bremen en Hamburg.

Vrijdagmorgen om 9:30 werd er verzameld bij café De Harlekijn Smitties. De organisatie had een klein ontbijtje voorbereid om de reis van ongeveer 3 uur zonder problemen door te kunnen komen. Tegen 13 uur was de eerste auto in Bispringen aangekomen en waren de sleutels van de huisjes in ontvangst genomen. Kort erna kwam de tweede auto aan, dit was de belangrijkste auto. De auto had namelijk de mobiele tap en de etens- en drinkwaren voor het gehele weekend aanboord. Het belangrijkste gebeurde uiteraard eerst. Het installeren van de mobiele tap en de etens- en drinkwaren in de (koel)kasten leggen. Een van de huisjes werd aangewezen als hoofdkwartier. Vanuit daar werden alle activiteiten gestart.

Een goed ontbijt bij Jaap in de woonkamer.

Na een uurtje kwamen de 2 andere auto’s aan en waren we bijna compleet. Om 15 uur waren er 3 tennisbanen gereserveerd voor een toernooitje tennisvoetbal. De organisatie had de teams al ingedeeld en al vlot werden de wedstrijdjes vol energie en enthousiasme afgewerkt. Het eerste zweet van het weekend kwam los in de warme tennishal. De meest onmogelijke combinaties kwamen van de voetjes, waarom gaat dat op het veld dan zo moeilijk vraag je dan af. Na de wedstrijden bleken de combinaties Dennis-Vincent en Tom S-Ramon de meeste punten te hebben verzameld.

Een sportief begin van het trainingsweekend 2008.

’s Avonds kwamen er nog een aantal jongens na, deze hebben verantwoordelijke banen en dienden de werktijd vol te maken. De eerste avond stond er nog niet veel op het programma. Om 19 uur eten en omstreeks half 11 een Delden4-quiz. Tussentijds moesten de gehuurde fietsen nog worden opgehaald. De sauna en de stoomcabine werden gedurende het weekend volop gebruikt.

Het eten werd, zoals gewoonlijk, bereid door Kokkie, een gewaardeerd Delden4-speler annex kok. Ook in zijn vrije tijd is hij nog in de keuken te vinden. Het menu bestond uit een schnitzel met zigeunersaus, gebakken aardappelen met stukjes spek en een heerlijke salade. Na het eten werd er volop gepokerd (de hype is ook in Delden doorgedrongen). De drankjes vloeiden volop en de hitjes stonden vol aan. Intussen werd er contact gelegd met het jungs die nog na moesten komen. Ook voor hen werd het avondeten bereid.

Nu iedereen voldaan was, werd de tijd voor de Delden4-quiz. Wie o wie weet er de meeste Delden4-feiten te herinneren tussen dit trainingskamp en het vorige in Wintersberg. Ook moest de meest gewaardeerde speler worden gekozen en de nominatie voor de lekke bal (een aanmoedigingsprijs voor de betreffende speler). Een aantal vragen is onder meer:

Welke Delden4-speler fietst net zo makkelijk vooruit als achteruit? Welke Delden4-speler was het slachtoffer van het niet nader te noemen poepincident? Welke Delden-spelers delen alles, inclusief een Spaanse schone? De antwoorden laat ik maar achterwege.

De presentatoren van de 'Delden 4 kennis Quiz' Roy en Wouter

Na beoordeling van de antwoorden bleek dat Jaap Smit en Ronnie Vossebeld het meeste weten over de gevraagde gebeurtenissen. De lekke bal ging dit jaar naar Jeroen Snel, waarom weet ik eigenlijk niet. De meeste gewaardeerde speler van het jaar is Ralf Hoentjen. Daarnaast is er door de organisatie een nieuwe prijs in het leven geroepen: de naaiprijs van het jaar. Deze werd gewonnen door Tom S. vanwege het poepvingerincident.

De 2 winnaars van de 'Delden 4 kennis Quiz' en Gunther.

En de winnaar van de naaiprijs van het jaar; Tommie Poepvinger.

Nadat de prijzen werden uitgereikt kon het feest worden voortgezet. Omstreeks half 3 vond Christian (vanaf zaterdagavond ook genoemd Gunther) het tijd om op een tafel te gaan dansen. Het duurde maar even en het shirt ging uit, al snel ging de broek open en omdat hij niet in de gaten had dat een andere speler zijn broek naar beneden trok stond hij volledig naakt zijn act te doen. Ondanks dat we toch liever een mooie vrouw uit de kleren zien gaan, was de lol er niet minder om. Omstreeks 5 uur gingen de laatste spelers naar bed.

FEEST !

Tegen half 11 stond er een volledig Engels ontbijt (bacon, scrambled eggs, tomaten, toast, witte bonen in tomatensaus en worst) op het programma, maar voor er ontbeten kon worden moest de zooi van de eerste avond opgeruimd worden. Een helse klus kan ik je wel vertellen. Iedereen wist op tijd het ontbijt te halen, maar de fitheid was bij sommige spelers ver te zoeken.

Een echt Engels ontbijtje, maar die melk ziet er wel een beetje pips uit...

Om 13 uur stond er een bowlingtoernooi op het programma. Op 2 banen werd er strijd geleverd. Terwijl de eerste groep al stond te gooien, had de tweede groep startproblemen. Na eerst een tijd met een niet werkende baan te hebben geklooid, kon op een andere baan alsnog gegooid worden. Na een hevige strijd, niet alleen onderling, maar ook tussen de 2 banen, bleek Ronnie V. het best met de spanning overweg te kunnen en werd met 164 punten winnaar van de bowlingbokaal. Sommige spelers gingen na het bowlen een bezoek brengen aan het tropisch zwembad, terwijl anderen bij de bowlingbaan bleven om nog een aantal drankjes te nuttigen.

Tegen 17 uur werden er een aantal gehaktballen met satésaus klaargemaakt. Dit om de tijd tot het eten te overbruggen. Een broodje bal met saté en/of mayo doet het altijd goed! Als avondeten hadden we stamppot zuurkool of boerenkool met worst of een karbonade. Een goede bodem voor de stapavond is natuurlijk van groot belang. Er werd afgesproken om tegen half 11 het dorp in te fietsen (zo’n 3 km ) om een Irish-pub en eventueel daarna de Ski-dome (nog eens 4 km ) te bezoeken.

Het bakken van de karbonades onder controle bij Tom en Gunther.

Omdat Roy S. net aan zijn knieën geopereerd is en daarom nog op krukken loopt, werd het een zware klus om hem mee te krijgen op de fiets. Roy S. en Gunther gingen met 2 fietsen naar het verhuurpunt om een tandem op te halen. Helaas bleek deze gesloten en als oplossing werd er maar een fietswagentje “geleend”. Hier kun je met 3 personen op terecht, waarvan er dan 2 moesten fietsen. Toen we tegen half 11 gereed waren om te vertrekken, leek het toch geen goed idee om met een “geleende” fietswagen van het park naar het dorp te gaan. Roy zal moeten worden gedrukt. Zo kon hij toch mee naar het dorp (een makkelijker optie, zoals een taxi bestellen kwam niet in ons op, oorzaak drank wellicht).

De 'geleende' fietswagen.

Al gauw bleek dat Center Parcs boven op een heuvel gebouwd is, de weg naar het dorp was dus makkelijk te doen. 3km aaneen naar beneden is natuurlijk geen probleem, de terugweg zou natuurlijk wel wat problemen op kunnen leveren. Voor ons leek het wel een berg van de buitencategorie te zijn. Wel een voordeel is dat Roy voor een deel van de reis niet gedrukt hoefde te worden.

De Irish-pub bleek zeer gezellig te zijn. Een kleine, maar leuke kroeg. Christian maakte al snel vrienden en stelde zich aan de Duitsers voor als Gunther. Tom S. werd omgedoopt tot Tommie Torwart. Deze namen blijven de jongens voorlopig wel achtervolgen. Zowel de lokale jeugd als de wat oudere bewoners van dit dorp waren in de kroeg te vinden. Gunther leek het wel een goed idee om een van de jongens uit te dagen voor een potje handje-drukken. Vol overtuiging dat het geen probleem zou zijn om deze jongen te verslaan. Helaas moest Gunther het afleggen tegen deze Duitser, die toch wel enige uurtjes in een fitnesszaal moet hadden doorgebracht. Trainingskamp Delden 4: Delden4-Duitsers 0-1.

Na een uurtje in het café te hebben doorgebracht vonden we het tijd om naar de ski-dome te gaan. In deze enorme skihal bleek een disco/bar te zitten die zeer populair onder de jeugd blijkt te zijn. Er gaan ook discobussen naar toe. Wederom een fietstochtje voor de boeg. Gelukkig waren geen enorme heuvels onderweg. Onderweg bleek Tom G. een stoeprandje te missen en ging onderuit. Hij bleef gelukkig ongedeerd. Gunther blijkt het fietsen een saaie bedoeling te vinden en heeft daarop wat gevonden. Het achteruit fietsen. Andersom zittend op zijn fiets haalt hij dezelfde snelheid menigeen normaal haalt. Vooral Tom S. blijkt het enorm hilarisch te vinden en hij lacht dan ook de longen uit zijn lijf. Daar de weg ietwat naar beneden liep, haalde hij een enorme snelheid. Remmen blijkt dan toch een probleem te zijn.
Omdat er een auto op zijn route lag, was er nog maar één ding te doen. Gewoon laten vallen en hopen dat het goed gaat. En jawel, vlak voor de auto kwamen hij en de fiets stil te liggen en zonder benoemenswaardige schade kon hij de fiets parkeren en konden we de ski-dome binnen gaan.

Eenmaal binnen bleek het al aardig druk te zijn. De disco/bar was ongeveer net zo groot als de Harlekijn Smitties en was goed vol. Meteen werden er drankjes besteld. Een koud biertje (uit de fles) blijkt voor de Duitsers een probleem te zijn. Na enige biertjes te hebben besteld, leek het toch een beter idee om tapbiertjes te bestellen. Ook deze waren soms niet op de juiste temperatuur. Omdat we niet zo moeilijk zijn, gingen de biertjes toch wel op. Sommige spelers van Delden4 begaven zich al gauw tussen het vrouwelijk schoon. Een dame liet haar tattoo zien. Deze tattoo bleek zich onder de navel te bevinden. Er stond “lick mich” getatoeëerd. Er hebben echter geen checks plaatsgevonden (naar mijn beste mening).

Tegen half 4 waren de meeste spelers het wel een beetje zat en werd er een eind aan de avond bij de ski-dome gemaakt. Buiten aangekomen bleek er een kleine ijsbaan van zo’n 200m2 naast de ski-dome te liggen. Erg uitnodigend voor aantal spelers. Ook van deze faciliteit diende er gebruik gemaakt te worden. Binnen no-time werden onder meer Gunther en Renzo gevloerd. Na enig aandringen kon er toch een begin aan de terugreis gemaakt worden. Roy gelukte het niet op om de fiets te stappen. Zelfs verdoving door veel alcoholische versnaperingen te verwerken, bleek niet te werken. Op dat moment kwam er net een taxi aan. Roy hoefde daarom als enige speler die ontzettende heuvel (ongeveer Herikerberg tussen Markelo en Goor) niet op. De fiets moest dus aan de hand worden meegenomen. Ramon nam het eerste deel op zich, Gerbrand het tweede deel en Ronnie mocht het werk afmaken. Alleen die heuvel opfietsen bleek al een hels karwei, laat staan met een fiets aan de hand. Iedereen haalde toch het park en de warming-up voor de geplande wedstrijd was bij deze al gedaan. Opnieuw werden er gehaktballen opgewarmd en nog even een laatste drankje ingeschonken en de avond nabesproken. Tegen half 6 gingen de laatste spelers naar hun nest. Sommigen waren na de fietstocht hun bed al ingedoken. Er moest natuurlijk wel een belangrijke wedstrijd om 13 uur worden gespeeld.

‘s Ochtends bleek dat Wouter een deel van de nacht in de sauna heeft doorgebracht omdat zijn kamergenoot Ralf voor de tweede nacht achtereen de houtzagerij Twickel aan het helpen was. Wouter besloot de volgende nacht in een ander huisje door te brengen. Dit kon omdat zondagavond een aantal spelers weer naar huis gingen. Na het ontbijt werd tegen kwart voor 12 de fiets weer aangetrapt. Met uitzondering van Marcel (veel tassen en voetbalspullen en vervoer voor Roy) en Roy. Wederom moesten we de heuvel af en onder aan de heuvel lag het veld van MTV (nee geen MSV) Bispringen. We zouden tegen het tweede elftal van de club spelen. Deze club bestond uit 2 seniorenelftallen, een veteranenelftal, een dameselftal en 5-tal jeugdteams. Het elftal had de zaterdag al tegen het eerste van de club gespeeld en met 12-2 verloren. Dit deed ons zelfvertrouwen nog meer groeien. De dames die we zaterdagavond hadden uitgenodigd om de wedstrijd te bezoeken kwamen helaas niet opdagen.

Tijdens de uitzonderlijk serieuze warming-up bleek dat de leider van het elftal zelf de lijnen had getrokken. De 16-meter van onze helft bleek op sommige punten 15- en andere punten 17-meter te zijn. De ene helft was ongeveer 50 passen en de andere 57 (na de wedstrijd nagemeten door Gunther en Renzo). Deze ongelijkheden zou onze winst niet in de weg liggen. Omdat we zo gastvrij waren ontvangen hadden we een vaantje van SV Delden en een fles Deldense kruidenbitter meegenomen. Deze geschenken werden hartelijk in ontvangst genomen. De wedstrijd kon beginnen. De onderlaag van het veld was bevroren en de staat van het veld werd gedurende de wedstrijd steeds minder. Beide teams zouden daar hinder van ondervinden.

In de eerste helft had de tegenstander het betere van het spel en kwam door 2 geplaatste schoten op 2-0. De prestatie van ons was echter zeer bedroevend te noemen. Geen bal werd goed ingepasst, de spitsen werden niet bereikt en het positiespel was zeer matig. Welgeteld 1 kans voor Renzo was het resultaat van het magere spel in de eerste helft. De tweede helft echter werd aanzienlijk beter. De tegenstander werd onder druk gezet, er werd redelijk goed gevoetbald en er kwamen ook kansen om de achterstand in te lopen. Het waren echter de Duitsers die uit hun eerste kans in de tweede helft wisten te scoren uit een scrimmage. Ook deze goal bracht ons niet van de wijs. De kansjes bleven komen. Echter het vizier stond niet scherp, dit gooien we maar op de 2 zware avonden daarvoor. De tegenstander scoorde ook nog eens een vierde en vijfde goal. Intussen had de reserve van MTV Bispringen een tweetal kratjes bier opgehaald en aan de zijlijn werden de eerste biertjes al genuttigd

Na enige aanmoedigingen van de zijlijn gooide Ronnie er een fantastische schwalbe in de 16-meter uit. Dit tot grote hilariteit van de aanwezigen. Helaas had de scheidsrechter dit in de gaten en zat er niet meer als een corner in. In de laatste minuut van de wedstrijd werd er ons toch een eretreffer gegund. Uit een scrimmage scoorde Jaap de 5-1. Dus, trainingsweekend Delden4, Delden4-Duitsers 0-2. Uiteraard mag dit de pret van het weekend niet drukken.

De 29-tal foto van MTV en SVD 4

Daar de club niet over een kantine beschikt, waren we genoodzaakt de biertjes in de kou buiten de kleedkamers op te drinken. Ook werd de fles kruidenbitter meester gemaakt. Na ongeveer een uurtje waren de twee kratjes en de fles leeg en kon de terugreis de heuvel op weer gemaakt worden. Dit ging stukken makkelijk als een paar uur daarvoor. Terug in het huisje werd er wederom gekaart, een aantal spelers kozen ervoor om na het eten even rust te pakken. Een aantal spelers ging na het eten op weg naar huis.

Gezelligheid na de wedstrijd, zo doen we dat in Duitsland.

Om 19 uur werd er naar het eredivisievoetbal gekeken. Na de voetbal werd er besloten om met de nog aanwezigen om een aantal drankjes te nuttigen op het park. Tegen 23 uur ging daar de bar dicht en waren we genoodzaakt om tegen half 12 het huisje weer op te zoeken. Binnen 5 minuten werden twee zakken naturel chips met joppie-saus glad gemaakt.
Het blijkt een geweldig lekkere combinatie te zijn !!! Wederom werden de nodige alcoholische versnaperingen genuttigd. Wouter lag lekker in het andere huisje en dacht een rustige nacht tegemoet te gaan. Niets is minder waar. Wouter werd gedurende de nacht meerdere malen telefonisch uitgenodigd om deel te nemen aan het pokeren. Daarom is ook de derde nacht voor hem niet geheel soepel verlopen. Omdat de volume een zeer hoog niveau haalde kregen de spelers uit hoofdkwartier, die van plan waren om te gaan slapen, alsnog geen rust. Ondertussen was de chaos niet te overzien werd er tot kwart over zes gekaart, gefeest en gezopen door de nog wakkere personen.

Om half 11 moesten we de huisjes geheel schoon achterlaten. Dit bleek nog een superkarwei te worden. Er waren namelijk niet veel spelers vooruit te branden en net als na de eerste nacht moest er heel wat gebeuren om de boel een beetje netjes achter te laten. Dit betekende voor sommige spelers dat ze geen ontbijt konden nemen. De geleende spullen uit de andere huisjes werden teruggebracht. Of dit geheel goed is gebeurt, zal nog blijken wanneer Center Parcs de huisjes nagekeken hebben. We zijn benieuwd. Het trainingsweekend was dan toch bijna voorbij. De fietsen en sleutels werden ingeleverd en we konden op weg naar huis. Na ongeveer een uurtje rijden werd er een wegrestaurant opgezocht om te ontbijten of te lunchen. Om 15 uur waren we terug in Delden. Daar werd onder genot van een pilsje het weekend nog eens nabesproken en tegen 16 uur was iedereen op weg naar huis.

Hierbij wil ik de organisatie bedanken voor een fantastisch trainingsweekend en de chauffeurs voor het rijden naar Bispringen. Wederom kan een geslaagd weekend worden bijgeschreven. Op naar het volgende…….

Groeten

Een Delden4-Lid